دلایل درد دور ناف در کودکان

گاهی درد ناف در کودکان به علت عفونت مجاری ادراری ایجاد می شود

درد دور ناف در کودکان، بسیار متداول است و دلایل آن میتواند از استرس مدرسه تا یک بیماری جدّي، متغیر باشد.

درد دور ناف در کودکان

دلایل زیادی برای درد شکم در کودکان وجود دارد. بعضی از این دلایل کاملا جدّي و بعضی ديگر جزیی هستند. با این حال، با تشخیص درست و درمان مناسب، درد میتواند کاملاً و به سرعت بهبود یابد.

تحقيقات نشان می دهد که ۱۰ درصد از کودکان دل دردی دارند که مقطعی است و تنها در ۵ درصد موارد، دل درد کودکان به دلیل یک بیماری است. در این مقاله شما را بیشتر با درد دور ناف در کودکان آشنا خواهیم کرد.

درصورتی که درد دور ناف در بچه شما، با تب، استفراغ، اسهال، عدم تمایل به خوردن و نوشیدن، بی حوصلگي و. است، به احتمال زیاد کودک شما بیمار است و بهتر است به پزشک مراجعه شود.

دلایل دل درد کودکان
کودک میتواند به علل مختلف دل درد بگیرد. معمولاً دل درد کودکان امری طبیعی است. پس نگران نباشید. ولی گاهی اوقات دل درد های کودکان جدّي است و مراجعه به پزشک اامی است. در زیر چندین علت که سبب دل درد در کودکان می شود آورده شده است:
- یبوست
- نفخ
- حساسیت غذایی
- گلودرد عفونی و یا مونونوکلئوز
- آنفلوآنزای معده و یا مسمومیت غذایی
- سوزش سردل یا رفلاکس اسید
- قولنج
- بلع هوا
- میگرن شکمی
- درد ناشی از استرس

اگر دل درد کودکان تا ۲۴ ساعت بهتر نشد می تواند نشانه ی بیماری های زیر باشد:
- آپاندیسیت
- سنگ کیسه صفرا
- زخم معده
- پیچش یا انسداد روده
- بیماری التهابی روده ( بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو)
- عفونت مجاری ادراری

آپاندیسیت و درد دورناف در کودکان
همانطور که گفته شد، درد دور ناف در کودکان، بسیار متداول است و دلایل آن میتواند از استرس مدرسه تا یک بیماری جدّي، متغیر باشد. معمولاً جای نگرانی نیست، ولی چگونه میتوانید بدانید که لازم است سریعاً به دل درد کودک رسیدگی کنید یا خیر؟

ویلیام جک کچران، پزشک متخصص کودکان میگوید: درصورتی که کودک از دل درد شکایت دارد، ولی هم چنان به بازي ادامه می دهد، می خندد و می خورد، احتمالا خطری او را تهدید نمی کند؛ ولی درصورتی که کودک دل درد دارد و نمی تواند یا نمی خواهد کاری انجام دهد یا چیزی بخورد، برخلاف همیشه، لازم است با پزشک صحبت کنید.»

 درد ناف کودکان گاهی به علت بیماری التهابی روده ایجاد می شود 

به طور کلی، با مشاهده علایم زیر، بهتر است برای دل درد کودک به پزشک مراجعه کنید:

*دردی که از نزدیکی دور ناف آغاز میشود و به طرف راست پایین معده گسترش می یابد. پیدایش این درد میتواند به معنی آپاندیسیت، یک وضعیت پزشکی اورژانسی باشد.

*درد شکم که همراه با خون در استفراغ یا مدفوع باشد.

*بالا آوردن مایع سبز رنگ. این حالت صفرا باشد که نشانه ای از مشکل یا انسداد معده یا روده است و باید سریعا درمان شود.

* باد کردن شکم، که میتواند به معنای انسداد و یا مشکلات دیگری مانند آپاندیسیت باشد.

* پیدایش درد با وارد کردن فشار به شکم. این به معنای التهاب غشای حفره شکمی است که میتواند در شرایطی شبیه اپاندیسیت اتفاق بیافتد.

* کودک از درد شکم شکایت دارد، و روی طرفین می خوابد و پاهایش را دربغلش جمع می کند.

* کودک از درد شکم شکایت دارد و به صورت خم شده راه می رود.

* آپاندیسیت التهاب آپاندیس است که در بخش پایینی، سمت راست شکم و در نزدیکی ابتدای روده بزرگ قرار دارد. درد آپاندیسیت معمولاً از دور ناف آغاز میشود و در عرض چند ساعت به طرف پائین و راست شکم گسترش می یابد. نشانه هایی که پس از آغاز درد دور ناف ظاهر میشوند عبارتند از:
- از دست رفتن اشتها
- تب خفیف
- حالت تهوع و استفراغ
- در کودکان زیر دو سال، اصلی ترین علامت استفراغ و ورم است. کودکان بزرگتر نیز ممکن است اسهال و یبوست داشته باشند.

  درد ناف کودکان گاهی به علت بیماری یبوست ایجاد می شود

روشهای خانگی برطرف کردن دل درد  در کودکان
در اغلب مواقع دل درد بچه ها با درمانهای خانگی قابل معالجه است. با انجام این کار ها میتوانید دل درد کودک خویش را درمان کنید. منتها درصورتی که دل درد او خیلی شدید بود یا بیشتر از ۲۴ ساعت طول کشید به پزشک مراجعه کنید. راهکار ها به شرح زیر است:

- از کودکتان بخواهید به آرامی دراز بکشد تا ببینید دل درد برطرف می شود یا نه.

- آب یا مایعات سالم به وی بدهید.

- از کودک خویش بخواهید مدفوع کند.

- تا چند ساعت از دادن غذاهای سفت به فرزند خویش پرهیز کنید. پس از چند ساعت میتوانید به وی غذاهای سالم سفت مانند سیب و برنج بدهید.

- از دادن غذاهایی که معده را تحریک می کنند مثل کافئین، نوشیدنی های گازدار، مرکبات، محصولات لبنی، غذاهای سرخ شده و چرب، گوجه فرنگی خودداری کنید.

- از دادن آسپیرین، ایبوپروفن، استامینوفن یا داروهای مشابه بدون اجازه ی پزشک کودک خودداری کنید.

برای جلوگیری از دل درد کودکان کارهای زیر توصیه می شود:
* پرهیز از دادن غذاهای چرب به کودک
* تشویق کودک به آشامیدن آب به اندازه کافی

* وعده های غذایی با اندازه کمتر ولی دفعات بیشتر

* انجام ورزش منظم کودک

* خودداری از خوردن غذاهای نفاخ

* خوردن میوه و سبزیجات به میزان زیاد و در نتیجه رسیدن فیبر کافی به بدن

لازم به ذکر است؛
درصورتی که تا ۲۴ ساعت دل درد کودک خوب نشد و حتی شدید تر شد حتماً به پزشک مراجعه کنید.

تماس با اورژانس یا مراجعه فوری به پزشک در صورت مشاهده علائم زیر همراه با دل درد در کودکان ضروری است:
- مشاهده اسهال و استفراغ در نوزادان زیر ۳ ماه
- گذراندن دوره درمان در کودک سرطانی
- عدم توانایی دفع مدفوع (مخصوصا اگر با استفراغ همراه است.)
- استفراغ و مدفوع خونی
- بروز درد شدید و غیر قابل تحمل
- سفت شدن شکم
- داشتن زخم روی شکم
- به سختی نفس کشیدن

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/249-dlayl-drd-dvr-naf-dr-kvdkan.html

حمام کردن نوزادان : نکته مهم در مورد سرماخوردگی و استحمام نوزاد

حمام کردن نوزادان

شیوه حمام کردن نوزاد بسیار مهم است. چرا که نوزاد موجودی لطیف است. می تواند با کوچکترین اشتباه دچار مشکل شود. پس می توانید به کمک این مقاله در مورد حمام کردن نوزادان تجربه ای کسب کنید که شاید بزرگتر های شما نیز از آن ها آگاه نباشند. حمام کردن نوزادان برای رشد و سلامتی نوزاد مفید است. وقتی کودک را حمام میکنید باعث می شود خوب شیر بخورد، خواب راحت داشته باشد و آرامش و سلامتی خود را به دست آورد. همچنین در هنگام استحمام، مادر می تواند بدن کودک را ببیند تا اگر در بدن کودک از وجود هر گونه التهاب، ورم و یا حالت غیر عادى آگاه شد در بهبود آن بکوشد.

شامپو برای نوزاد

پوست کودکان حساس است (این موضوع در یک پست توضیح داده شده است) و همه نوع شامپو را نمی توان برای آن ها استفاده کرد. از شامپو بچه برای شستن موهای نوزاد یا از همان صابون بچه ای که در شستن بدن کودک به کار می برید، استفاده نمایید. این صابون ها طوری ساخته می شوند که به میزان اسیدیته پوست کودک لطمه ای وارد نمی کنند و به همین دلیل برای شستشوی موها ی نوزاد نیز مناسب هستند. زمانی که دیدید لایه قهوای رنگی قسمتی از سر نوزاد را گرفته حدود یک ساعت قبل از استحمام کمی روغن زیتون به آن قسمت بزنید و آرام ماساژ دهید و بعد نوزاد را حمام کنید این لایه قهوای بیشتر در سر نوزادانی که تازه به دنیا آمده اند دیده می شود که در اثر ترشح زیاد چربی است.

نکات لازم برای حمام کردن نوزادان

برای حمام کردن نوزادان لازم است به مواردی توجه فرمایید که برای بزرگسالان نیاز نیست با این جزئیات متوجهش باشید.

اگر حمام کردن کودک را برای اولین بار است که انجام می دهید لطفا به موارد زیر توجه فرمایید:

۱- پرهیز از عجله

به هیچ عنوان زمانی که عجله دارید و یا به هر دلیلی، عصبی و بی حوصله هستید، کودک را حمام نکنید، به این دلیل که بی حوصلگی و عصبانیت مادر در حمام کردن نوزادان باعث می شود که کودک از حمام کردن بدش بیاید. و اینکه در زمان عصبانیت به دلیل عدم تمرکز مادر، حمام کردن نوزاد میتواند برای او خطر داشته باشد.

۲- زمان کوتاه

نوزاد را به مدت طولانی در حمام نگه ندارید و او را محکم و زیاد لیف نزنید زیرا این کار او را بی قرار و بی حوصله می کند. پس سعی کنید کودک را با ملایمت و در مدت زمان کوتاه بشویید.

۳- زمان مناسب حمام کردن نوزادان

حمام کردن روزانه کودک بسیار ایده آل است اما می تواند باعث ایجاد سرما خوردگی در کودک شود!

در این صورت تنها یک شستشوی چند دقیقه ای کافی خواهد بود. بهترین زمان برای استحمام نوزادان، قبل از خوردن شیر است به این دلیل که کودک خواب بهتر و عمیق تر داشته باشد. و اینکه حمام کردن نوزاد بعد از شیر خوردن باعث میشود نوزاد استفراغ کند.

۴- استفاده از تشت

برای حمام کردن کودک تشتی را فراهم کنید که فقط برای حمام کودک باشد و حتما قبل ازهر بار حمام کردن تشت را خوب بشویید. یادتان باشد به طور ناگهانی بدن کودک را وارد آب تشت نکنید. همانطور که کودک را مانند حالت شیر دادن در بغل گرفته اید و با دست چپ، پای راست او را از قسمت ران به خوبی چسبیده اید، با دست راست آرام آرام ابتدا بر روی پاهای نوزاد و سپس سینه او آب بریزید.

نکته: قبل از آن که کودک را درون آب تشت قرار دهید، محل ادرار و مدفوع او را با آب به خوبی بشویید.

۵- دمای مناسب

آب درون تشت باید گرم باشد اما داغ نباشد (۳۷ درجه سانتی گراد)! مادرانی که تجربه زیادی ندارند، می توانند از دماسنج استفاده کنند این دماسنج های مخصوص را از داروخانه ها می توانید تهیه کنید. اما بعد از چند بار حمام کردن کودک به وسیله آرنج دست در آب میتوان سرد و گرم بودن آب را اندازه کرد. حمام کردن کودک در زمان سرماخوردگی و یا تب اشکالی ندارد در صورتیکه هوای خانه و اتاق گرم باشد.

۶- آماده کردن لباس مناسب قبل از حمام

اگر کودک را به تنهایی حمام میکنید قبل از حمام لباسهای کودک را به ترتیبی که می خواهید به تن او کنید در دسترس خود قرار دهید. برای خشک کردن کودک، حوله نسبتا بزرگی را در نظر بگیرید. شامپو و صابون بچه و یک لیف نرم مخصوص بچه را نیز در کنار تشت آماده داشته باشید. این کار باعث جلوگیری از سرما خوردگی در استحمام نوزاد می شود.

۷- شستن آلت کودک

در زمان حمام کردن نوزادان پسر، پوست روی آلت را به آرامی کمی عقب زده و سریعا شستشو دهید. در مورد نوزادان دختر، شستشوی این قسمت حساس از بدن کودک را با حرکت دست از سمت جلو به عقب انجام دهید تا از عفونت ادراری جلوگیری شود.

۸- شستن سر نوزاد

زمانیکه دارید سر نوزاد را می شویید حتما مواظب باشید تا آب داخل گوشهای کودک نرود. زیرا باعث عفونت و گرفتگی گوش وجود دارد. همچنین نگذارید آب وارد دهان و بینی کودک شود، چون احتمال خفگی و قطع تنفس نوزاد وجود دارد.

۹- مراقبت از حس نوزاد

شستشوی کودک باید به آرامی و با حوصله انجام گیرد! کودکان و به خصوص نوزادان از حرکات خشن و ناگهانی به شدت وحشت دارند. در زمان حمام کردن، مرتبا با کودک حرف بزنید. حتی در صورت گریه کردن کودک، شما باز هم آرامش و خونسردی خود را حفظ کرده و از سخنان محبت آمیز به کودک استفاده. نوزاد به خوبی، ملایمت و خشم مادر را تشخیص داده و نسبت به آن عکس العمل نشان می دهد.

اگر بعد از خواندن این مطلب باز هم دچار مشکل شدید می توانید از خدمات پرستاری نوزاد و خدمات پرستاری کودک بهره بگیرید. پرستاران مجرب پارسیان مهرپرور در این امر دارای تجربه های فراوانی هستند که می توانند به شما کمک های شایان ذکری انجام دهند.

روش حمام کردن نوزادان

برای حمام کردن نوزاد به ترتیب زیر عمل کنید:

۱- شستن نوزاد در حمام کردن نوزادان

1. در حمام کردن نوزادان ابتدا باید سر نوزاد را بر روی دستانتان تکیه داده و کتف کودک را به خوبی بچسبید و خیلی آرام کودک را از قسمت پاها وارد آب درون تشت کنید. با کمک دستی که آزاد است، صورت او را با آب بشویید.
2. با کمک لیف نرم و صابونی شده بخش های زیر را حتما بشویید:

• روی سینه
• زیر بغل
• شکم
• دست های کودک
• پاهای کودک

1. برای شستن سر نوزاد، در حالی که پشت سر او را به قسمت ساق دست تان تکیه داده اید، ران کودک را خوب و مطمئن بچسبید و با دست دیگرتان که آغشته به شامپو بچه است و با حرکات ملایم و دایره ای شکل سر او را شستشو هید.

۲- آبکشی نوزاد در حمام کردن نوزادان

بخشی که در حمام کردن نوزادان دارای اهمیت است آبکشی است. مرحله آبکشی عملا بعد از شستن کودک انجام می شود. توجه به نکات زیر در این بخش لازم است.

1. برای آبکشی هم، سر نوزاد را کمی به عقب برده و آب را به آرامی از جلوی سر به سمت عقب سر نوزاد بریزید تا آب وارد چشم ها و بینی و گوش او نشود.
2. سپس، نوزاد را به پشت برگردانید و در حالی که سینه او را به روی ساق دست تان تکیه داده اید، زیر بغل او را بگیرید و با دست دیگر به آرامی پشت و کمر کودک را بشویید.

خشک کردن در حمام کردن نوزادان

در آخر کودک را خوب آبکشی کردید نوبت به مراحل زیر می رسد.

1. با حوله ای که قبلا برایش آماده کرده اید کودک را خشک کنید و حوله را دور بدن کودک بپیچید! حتما داخل حمام لباسهای کودک را تنش کنید.
2. زیر بغل، زیر گردن و لا به لای تاخوردگی های پوست بدن نوزاد را به خوبی خشک کنید و لباس بپوشانید. مرطوب ماندن لابلای پوست باعث بروز عفونت قارچی می شود.
3. در فصول گرم سال، بعد از استحمام و خشک کردن نوزاد، به نوزاد اجازه دهید چند دقیقه ای آزاد و بدون لباس دست و پا بزند و بازی کند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/246-hmam-krdn-nvzadan.html

 عارضهٔ میلیا در نوزاد

برخی نوزادان ممکن است برآمدگی‌های ریز سفیدی روی بینی و گونه‌هایشان داشته باشند، این برآمدگیها میلیا نامیده می‌شود. آنها بی‌ضرر و بسیار شایع هستند و حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد نوزادان دچار آن می‌شوند. این دانه‌ها اغلب روی قسمت فوقانی گونه‌ها، بینی یا چانه ظاهر می‌شود. برخی از نوزادان تنها چند تا از آنها را درمی‌آورند و بسیاری دیگر، تعداد زیادی از آنها را دارند. میلیا معمولاً یک یا دو روز بعد از تولد ظاهر می‌شود، اما در نوزادانی که زودتر از موعد متولد می‌شوند ممکن است تا روزها یا هفته‌ها پس از تولد نیز ظاهر نشوند.

شاید اینکه ببینید پوست لطیف نوزادتان پوشیده از این برآمدگی‌های کوچک است برایتان ناراحت کننده باشد، اما خبر خوب این است که آنها دردناک یا مسری نیستند و طی دو یا سه هفته بدون هیچ گونه درمانی از بین خواهند رفت. شما همچنین ممکن است برآمدگی‌های مشابهی روی لثهٔ کودک یا روی سقف دهانش مشاهده کنید که اپشتین پرل یا مروارید اپشتین نامیده می‌شود و آنها نیز بی‌ضرر هستند.

دلیل ایجاد و رفع میلیا در نوزاد

میلیا هنگامی بروز می‌کند که پوست مرده در کیسه‌های کوچکی که در نزدیکی سطح پوست کودک هستند گیر می‌افتند. هنگامی که سطح برآمدگی میلیا تحلیل می‌رود، پوست مرده می‌افتد و برآمدگی ناپدید می‌شود.

ارتباط میلیا با آکنه در کودک

برخی مادران می‌پرسند آیا داشتن میلیا به معنای آن است که کودک شما در آینده آکنه خواهد داشت؟ جواب منفی است. میلیا مشخص نمی‌کند که نوزاد شما در آینده آکنه خواهد داشت. تصور می‌شود که ژنتیک است که پیش‌بینی می‌کند چه کسانی آکنه را تجربه خواهند کرد. اگر شما یا همسرتان در نوجوانی یا بزرگسالی آکنه داشته‌اید، فرزندتان هم احتمال بیشتری برای ابتلا به آکنه در سال‌های نوجوانی خود خواهد داشت.

درمان میلیا در نوزاد

شما لازم نیست کاری انجام دهید. برآمدگی‌ها در عرض چند هفته خودبه‌خود و بدون هیچ درمانی از بین می‌روند، هرچند ممکن هم هست که یک یا دو ماه باقی بمانند. پزشکان توصیه می‌کنند که هیچ کرم یا پمادی روی میلیا نزنید و سعی نکنید این برآمدگی‌های جوش‌مانند را فشار دهید تا سریع‌تر از بین بروند، زیرا این کار می‌تواند باعث لکه شدن پوست کودکتان شود. شست‌وشوی شدید و کیسه کردن یا لیف کشیدن نیز فکر خوبی نیست. این کار کمکی نمی‌کند و می‌تواند پوست حساس کودکتان را تحریک کند.

سعی کنید صبور باشید. کودک شما به زودی پوست کودکانه و لطیف خود را دوباره به دست می‌آورد. اگر میلیا بعد از یکی دو ماه از بین نرفت، یادتان باشد با پزشک کودکتان در این مورد صحبت کنید.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/240-earzh-mylya-dr-nvzad.html

 دلایل عرق کردن نوزاد و شیرخوار

نوزادان و کودکان هم ممکن است عرق کنند. اگر در مورد تعریق زیاد کودک خود نگران هستید، بهتر است بدانید که این یک فرایند طبیعی است که امکان دارد تا حدود چهار سالگی ادامه یابد. عرق کردن سر، به ویژه هنگام خواب در نوزادان و کودکان بسیار شایع است. عرق کردن کف دست و پا در شرایط استرس‌زا یا در محیط‌های بسته مانند کفش نیز یک مورد شایع است. در این مطلب می‌توانید با دلایل عرق کردن نوزاد و پیشگیری مناسب از عرق کردن بیش از حد در نوزادان آشنا شوید.

دلایل عرق کردن نوزاد و شیرخوار

عرق کردن در زیر بغل، معمولاً به علت محیط‌های گرم یا اضطراب ایجاد می‌شود. اگر متوجه شده‌اید که کودک گاهی اوقات عرق می‌کند، فقط کافی است محیط او را خنک کنید و در صورت وم لباس‌های کودک را عوض کنید. برخی از دلایل مهم عرق کردن در نوزاد شامل موارد زیر است:

سیستم عصبی نابالغ: از نظر دکتر احمد شاه فرهت سیستم عصبی، درجه حرارت بدن را کنترل می‌کند و مانند سایر قسمت‌های بدن کودکان ممکن است هنوز کاملاً تکامل نیافته باشد، بنابراین نوزادان مانند بزرگسالان قادر به تنظیم درجه حرارت بدن خود نیستند. علاوه بر این، برخی کودکان به طور طبیعی بیشتر از بقیه عرق می‌کنند، درست مثل بزرگسالان که برخی بیشتر و برخی کمتر عرق می‌کنند.

خواب عمیق:  نوزادان تازه‌ متولدشده ممکن است در عمیق‌ترین بخش از چرخۀ خواب شبانه خیلی عرق کنند که باعث شود بدنشان به شدت مرطوب شود. یک نوزاد تازه متولدشده بین ۱۶ تا ۱۸ ساعت در شبانه‌روز می‌خوابد که اغلب به زمان‌های کوتاه سه تا چهار ساعته تقسیم می‌شود. در طول این دوره‌های خواب، نوزادان چرخه‌هایی از خواب‌آلودگی، خواب  REM؛ رِم، یا همان حرکت سریع چشم، خواب سبک، خواب عمیق و خواب بسیار عمیق را تجربه می‌کنند. آنها هم مثل بزرگسالان ممکن است در طول خواب بسیار عمیق به قدری عرق کنند که خیس عرق از خواب بیدار شوند. دکتر فرهت میگوید از آنجا که نوزادان زمان زیادی را در خواب عمیق می‌گذرانند، نسبت به کودکان بزرگ‌تر و بزرگسالان احتمال بیشتری برای عرق کردن در شب دارند. در چنین مواقعی حتماً محیط خواب نوزاد را خنک و از میزان لباس‌هایش کم کنید.

جلوگیری از عرق کردن زیاد کودک

برای پیشگیری از عرق کردن بیش از حد نوزاد و کودکان بهتر است نکاتی را در نظر بگیرید که برخی از این نکات شامل موراد زیر است:

از گرم کردن بیش از حد پرهیز کنید: اگر خانۀ شما بیش از حد گرم است، کودکتان ممکن است خیلی عرق کند. دمای خانه را طوری تنظیم کنید که برای یک فرد بزرگسال با لباس‌های سبک در آن راحت باشد. کارشناسان توصیه می‌کنند دمای اتاق را بین ۲۲ تا ۲۴ درجۀ سانتی‌گراد نگه دارید. همچنین گرمی بیش از حد با سندرم مرگ ناگهانی نوزاد نیز ارتباط داده شده، زیرا ممکن است باعث شود کودک به مرحلۀ عمیق‌تری از خواب فرو برود که بیدار شدن از آن دشوار باشد.

از پوشاندن لباس زیاد به کودک خودداری کنید: باید کودک را در شب گرم نگه دارید، بدون اینکه لباس‌های زیادی به او بپوشانید یا او را در معرض گرمای بیش از حدی قرار دهید. استفاده از لباس‌های زیاد یا حتی یک لایه لباس گرم باعث تعریق کودک می‌شود، زیرا پوست نمی‌تواند نفس بکشد. بهتر است به کودک خود لباسی بپوشانید که برای خواب راحت باشد و نیازی به پتو نداشته باشد. در هوای گرم، به او لباس خواب یا لباس زیر سبک و راحت بپوشانید. در هوای سرد هم، از یک پتوی سبک و مناسب برای گرم و راحت نگه داشتن او استفاده کنید. اما باید در مورد استفاده از پتو یا لحاف ضخیم که می‌تواند تنفس کودک را مختل کند، مراقب و محتاط باشید.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/237-dlayl-ergh-krdn-nvzad-v-shyrkhvar.html

 عفونت چشمی در کودکان

سلولیت پری‌اوربیتال یک عفونت چشمی است که می‌تواند در مورد کودکان اتفاق بیفتد. در این مطلب می‌توانید با این عفونت، دلایل، پیشگیری و درمان آن آشنا شوید.

سلولیت پری‌اوربیتال

سلولیت پری‌اوربیتال که سلولیت پره‌سپتال نیز نامیده می‌شود، یک عفونت جدی اما قابل درمان پلک و بافت اطراف کرهٔ‌ چشم است. این عفونت معمولاً تنها یک چشم را مبتلا می‌کند و به چشم دیگر سرایت نمی‌کند. سلولیت پری‌اوربیتال در کودکان زیر شش سال شایع‌تر است.

علل بروز سلولیت پری‌اوربیتال

دکتر فرهت میگوید امکان بروز سلولیت پری‌اوربیتال زمانی احتمال بیشتری دارد که باکتری‌های عامل عفونت مثل باکتری استافیلوکوک یا استرپتوکوک، از طریق یک خراش یا نیش ه در اطراف چشم، وارد ناحیهٔ‌ پلک ‌شوند. علل دیگر سلولیت پری‌اوربیتال عبارتند می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

گل مژه، التهاب ملتحمه یا شالازیون که می‌توانند باعث ایجاد سلولیت پری‌اوربیتال یا بدتر شدن آن شوند.

جراحت جزئی یا جراحی چشم کودک ایجاد یا انجام شده باشد.

عفونت دیگری مانند سینوزیت یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی که به چشم منتقل شود.

علائم سلولیت پری‌اوربیتال

برخی علائم سلولیت پری‌اوربیتال که اگر متوجه یکی از آنها در کودکتان شدید، لازم است بلافاصله با پزشک تماس بگیرید یا به پزشک مراجعه کنید شامل موارد زیر خواهد بود:

قرمزی در اطراف چشم یا در سفیدی چشم وجود داشته باشد.

ورم پلک، سفیدی چشم یا ناحیهٔ اطراف چشم ایجاد شده باشد.

چشم ممکن است حساس به لمس باشد.

کودک می‌تواند تب داشته یا نداشته باشد.

سلولیت پری‌اوربیتال معمولاً باعث مشکل بینایی یا درد چشم نمی‌شود، گرچه شاید کمی ناراحتی ایجاد کند.

تشخیص و درمان سلولیت پری‌اوربیتال

ابتدا پزشک چشمان کودکتان را معاینه خواهد کرد. اگر تشخیص او سلولیت پری‌اوربیتال بود، خیلی نترسید، زیرا این عارضه به راحتی با دارو و چند بار مراجعه به پزشک درمان می‌شود. همچنین کودکان زیر یک سال ممکن است به یک ارزیابی ویژه برای بررسی عفونت و بستری کوتاهی در بیمارستان نیاز داشته باشند.

پزشک احتمالاً برای کودکتان یک آنتی‌بیوتیک خوراکی تجویز خواهد کرد. پیشرفت درمان با دقت تحت نظر گرفته می‌شود تا اطمینان حاصل شود که داروها مؤثر هستند. به احتمال زیاد از شما خواسته می‌شود که یک وقت ویزیت دیگر؛ بعد بسته به شدت آن برای کودکتان در یک یا دو روز بگیرید. اما به یاد داشته باشید که احتمال نیاز به بستری شدن نیز وجود دارد. یک نوبت ملاقات برای یک یا دو هفته بعد که در آن زمان باید عفونت از بین رفته باشد نیز برنامه‌ریزی خواهد شد. عفونت ممکن است حتی طی ۴۸ ساعت نیز برطرف شود.

به خاطر داشته باشید که حتی اگر علائم کودک روبه کاهش می‌رفت، حتماً دورهٔ‌ کامل آنتی‌بیوتیک‌های تجویزشده را تمام کنید تا مطمئن شوید که عفونت برنمی‌گردد. در این فاصله، پزشک ممکن است که استامینوفن یا اگر کودک شش ماهه یا بزرگ‌تر است، ایبوپروفن را برای تسکین هر گونه درد یا پایین آوردن تب پیشنهاد کند.

عوارض سلولیت پری‌اوربیتال

در موارد نادر، سلولیت پری‌اوربیتال می‌تواند به سلولیت ‌اوربیتال که یک عارضهٔ‌ چشمی جدی است که بافت‌های عمقی‌تر اطراف کرهٔ‌ چشم را درگیر می‌کند، تبدیل شود. سلولیت ‌اوربیتال برخلاف سلولیت پری‌اوربیتال، یک عارضه بالقوه تهدیدکننده بینایی و حیات است که به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارد. اگر پس از درمان سلولیت پری‌اوربیتال یا در هر زمانی، متوجه هر کدام از علائم زیر شدید بلافاصله با پزشک کودک یا اورژانس تماس بگیرید:

قرمز شدن یا ورم کردن چشم

بدتر شدن علائم به جای بهبود

بروز تب همراه با علائم دیگر

دشواری یا درد در حرکت چشم

بیرون‌زدگی یا قلمبه شدن چشم

تغییرات دید

سلولیت ‌اوربیتال اگر درمان نشود می‌تواند موجب مشکلات بینایی دائمی، مننژیت یا مشکلات عصبی در بچه‌ها شود. اما اگر درمان تجویزشده را تا آخر دنبال کنید و کودک را به ملاقات‌ها و مراقبت‌های پیگیری نزد پزشکش ببرید، بروز این عوارض بسیار بعید هستند. اگر دربارهٔ‌ علائم کودکتان احساس نگرانی کردید، جانب احتیاط را نگه دارید و با پزشک تماس بگیرید.

جلوگیری از سلولیت پری‌اوربیتال

از نظر دکتر احمد شاه فرهت اطمینان از اینکه همهٔ‌ واکسن‌های کودک به‌موقع زده می‌شوند مؤثرترین راهکار پیشگیری است. در گذشته، باکتری هموفیلوس آنفلوانزا باعث بروز موارد زیادی از سلولیت پری‌اوربیتال می‌شد. به لطف واکسن پنج گانه ، این اتفاق به مرور کاهش یافته است. یک باکتری دیگر یعنی استرپتوکوک پنومونیه نیز یک عامل شایع سلولیت پری‌اوربیتال است که می‌توان با واکسن پنوموکوک از آن خودداری کرد.

همچنین، عفونت‌های دیگر مثل عفونت سینوس و عفونت دندانی را نادیده نگیرید، زیرا این عفونت‌ها می‌توانند به چشم‌ها گسترش یابند و باعث بروز سلولیت پری‌اوربیتال شوند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/232-efvnt-chshmy-dr-kvdkan.html

 تمام نوزادان و شیرخواران به شکلی خفیف استفراغ می‌کنند

از نظر دکتر احمد شاه فرهت تمام نوزادان و شیرخواران به شکلی خفیف استفراغ می‌کنند که ریفلاکس طبیعی یا فیزیولوژیک نیز نامیده می‌شود. این استفراغ، گازدار و آروغ ‌مانند است اما استفراغ مکرر همراه با فشار یا استفراغ پرتابی در نوزادان، علامت مشخصۀ تنگی پیلور است که نباید با استفراغ خفیف و معمول نوزادان اشتباه گرفته ‌شود. اگر کودک شما با فشار زیادی بالا می‌آورد، لازم است با یک پزشک اطفال تماس بگیرید، چون غیر از تنگی پیلور که خودش نیاز به پیگیری پزشکی دارد، گاهی ممکن است استفراغ کودکان دلیل وجود یک مشکل یا بیماری دیگر هم باشد. کودکانی که نمی‌توانند غذا را در شکم خود نگه دارند، نیازمند درمان سریع هستند تا از کم‌آبی بدن، کاهش وزن و عوارض دیگر در آنها جلوگیری شود. در این مطلب می‌توانید با عارضۀ تنگی پیلور، علائم تنگی پیلور، تشخیص و درمان این عارضه آشنا شوید.

تنگی پیلور در کودک

وقتی کودکی دچار عارضۀ تنگی پیلور می‌شود، عضله‌ای که در قسمت پایین خروجی معده است و پیلور نام دارد، جریان مواد غذایی از معده به رودۀ کوچک را مسدود می‌کند. دکتر فرهت میگوید این نوع استفراغ معمولاً چند هفته پس از تولد نوزاد شروع می‌شود. از هر ۵۰۰ کودک، حدود یک کودک دچار تنگی پیلور می‌شود، اما این عارضه به ندرت در کودکان بزرگ‌تر از شش ماه دیده می‌شود. بروز این عارضه در پسران، به ویژه اگر فرزند اول باشند شایع‌تر از دختران است. اگر یکی از والدین سابقۀ تنگی پیلور داشته باشد، احتمال بروز آن در کودک بیشتر می‌شود.

همچنین تنگی پیلور در نوزادانی که در هفته‌های اول زندگی، تحت درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خاص مانند اریترومایسین بوده‌اند بیشتر دیده می‌شود. همین‌طور، کودکانی که مادران آنها در اواخر دوران بارداری یا در حین شیردهی آنتی‌بیوتیک‌های خاصی مصرف می‌کنند نیز ممکن است ریسک بالاتری برای ابتلا به تنگی پیلور داشته باشند.

علائم تنگی پیلور در کودک

اگر کودک شما تنگی پیلور دارد، ممکن است علائمی داشته باشد. برخی از این علائم شامل موارد زیر است:

نشانه‌های کم‌آبی بدن مانند خشکی دهان، بی‌حالی، و شش ساعت ادرار نکردن

گرسنگی مداوم

کاهش وزن

دفعات کمتر مدفوع یا مدفوع شل تر از معمول 

ورم و نفخ شکم  

پس از غذا خوردن کودک و قبل از اینکه استفراغ کند، ممکن است متوجه انقباضات موج‌مانندی در قسمت فوقانی شکم او شوید، زیرا عضلات معده در حال تلاش برای عبور دادن مواد غذایی از دریچۀ پیلور هستند. همچنین ممکن است متوجه شوید که کودک مشتاقانه شروع به شیر خوردن می‌کند اما بعد، پریشان و ناراحت می‌شود و سپس شروع به استفراغ می‌کند.

تشخیص و درمان تنگی پیلور در کودک

پزشک پس از پرسش در مورد علائم کودک و معاینه او، احتمالاً یک سونوگرافی از شکم انجام می‌دهد. سونوگرافی یک روش سریع و بدون درد است که از امواج صوتی برای تصویربرداری از داخل بدن استفاده می‌کند. پزشک ممکن است یک آزمایش خون به منظور بررسی سطح الکترولیت‌ها؛ مواد معدنی بدن، و همچنین یک رادیوگرافی را تجویز کند. کودک شما یک شیشه باریوم؛ محلول سفیدی با طعم گچ، خواهد نوشید و پس از آن از دریچۀ پیلور کودک در حین فعالیت عکس‌برداری خواهد شد.

اگر کودک شما تنگی پیلور داشته باشد، ممکن است به عمل جراحی نیاز داشته باشد. این جراحی که پیلورومیوتومی نامیده می‌شود شامل ایجاد یک برش در عضلۀ پیلور است. عمل پیلورومیوتومی تقریباً همیشه برای شل کردن دریچۀ پیلور و طبیعی شدن عملکرد آن کافی است. اگر کودک هر گونه نشانه‌ای از کم‌آبی داشته باشد، قبل از عمل جراحی مایعات، قندها و دیگر مواد مغذی از طریق تزریق داخل وریدی به بدن او انتقال می‌یابد. این جراحی در مقایسه با جراحی‌های کودکان بسیار ایمن و بی‌خطر است. پیلورومیوتومی یک عمل جراحی رایج برای کودکان است و پزشکان بارها و بارها این عمل را انجام داده‌اند.

کودک معمولاً یک یا دو روز بعد از جراحی مرخص خواهد شد. دکتر فرهت میگوید به طور معمول تزریق مایعات از طریق سرم روز بعد از جراحی قطع می‌شود و کودک می‌تواند پس از آن، خوردن شیر مادر یا شیر خشک را شروع کند. او ممکن است تا یک یا دو روز بعد از عمل جراحی نیز دردهایی در شکم داشته باشد. اگر کودک پس از عمل، گهگاه دچار استفراغ پرتابی شود هم نباید تعجب کنید. بیشتر کودکانی که تحت این عمل جراحی قرار گرفته‌اند، چند بار دیگر نیز با فشار زیاد استفراغ می‌کنند و این می‌تواند شما را بترساند اما در واقع، هیچ جایی برای نگرانی نیست. اما اگر کودک شما بعد از گذشت چند روز از عمل هنوز هم استفراغ پرتابی دارد، لازم است با پزشک تماس بگیرید. احتمال آن پایین است اما در موارد بسیار نادر، ممکن است کودک جزء آن یک تا ۲ درصدی باشد که به جراحی مجدد نیاز دارند.

تنگی پیلور تقریباً هرگز اثرات بلند مدتی ندارد. بعد از جراحی نیز، دریچۀ پیلور باید عملکرد طبیعی داشته باشد و هیچ نشانه‌ای از اندازۀ غیرعادی آن نشان ندهد.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/231-tmam-nvzadan-v-shyrkhvaran-bh-shkly-khfyf-astfragh-myknnd.html

 علت کم پشت بودن موی کودکان چیست؟

بیشتر پدر و مادر ها دوست دارند که کودکشان موهای پرپشت و زیبایی داشته باشند ولی در عمل بسیاری از کودکان تا سن پنج سالگی موی کم پشت و کرکی دارند و والدین آنها با مقایسه کودکشان با کودکانی که در همان سنین موهای پرپشتی دارند احساس ناراحتی می کنند. اطرافیان نیز با ارایه بی دلیل نظرات و پیشنهاداتشان در مورد موی کودک، این ناراحتی را صدچندان می کنند. باید دانست که کم پشتی موی کودکان تا سن پنج سالگی موضوعی کم اهمیت است و جای نگرانی نیست. هر چند با رعایت برخی از اصول می توان از موهای کودکان بیشتر مراقبت کرده و آنها را تقویت نمود.

مراقبت از موی کودک

داشتن موهای خوش حالت و پرپشت یکی از زیبایی های کودکان است که بسیاری از والدین دوست دارند فرزندشان از همان ابتدا دارای موهای مقاوم و نسبتا زیاد باشند. اما ساختار مو تحت تاثیر ژنتیک شکل گرفته و در اختیار فرد نیست. ویژگی های ساختاری موها از نظر رنگ، میزان تراکم، زمان سفید شدن و جنس، براساس نژاد، جنس و سن ما متفاوت است و همه با فرمول ژنتیکی فرد تعیین می شوند. بنابران، همه باید جنس و نوع موهای خود را مانند رنگ پوست و سایر ویژگی های ظاهری مان بپذیریم و چندان درصدد تغییر آن نباشیم زیرا عملی بی حاصل و بی نتیجه است.

چرا موی بیشتر کودکان، کرکی و کم پیشت است؟

کرکی، نازک و کم پشت بودن موی کودکان تا حدود ۵ سالگی کاملا طبیعی است و خانواده ها به هیچ عنوان نباید نگران این موضوع باشند.  موی انسان به گونه ای است که جنس، ضخامت تار مو و حتی تراکم موها از ۵ سالگی به بعد شکل واقعی خودشان را نشان می دهند و والدین نباید تا رسیدن به این سن، با بهره از انواع روش های سنتی مانند تراشیدن موها برای پرپشت شدن موی کودک خود داشته باشند.

آیا تراشیدن موی کودک جنس و تعداد موی کودک را تغییر می دهد؟

به هیچ عنوان! برخی خانواده ها به امید پرپشت شدن موی کودک در چند ماهگی موهای او را می تراشند و برخی از خانواده ها نیز برای صاف شدن موهای فر کودکان خود، اقدام به تراشیدن سر آنها در سنین ۲ تا ۴ سالگی می کنند. در واقع باید گفت تنها گروه محدودی از کودکان از بدو تولد یا در سال های اولیه زندگی شان موهای پرپشتی دارند و کرکی بودن موی سایر کودکان، طبیعی است که نه نیاز به مداخله روش های سنتی دارد و نه نیاز به مداخله روش های مدرن.
از طرف دیگر، مجعد یا خشک بودن ساختار مو، مشکلی نیست که بتوان با تراشیدن سر، آن را حل کرد. موهایی که بعد از تراشیدن سر این کودکان رشد می کنند، باز هم مجعد یا خشک خواهند بود و ما باید این نوع ساختار را به عنوان ویژگی دایمی کودک خود بپذیریم و انتظارات نا به جا نداشته باشیم.

در چه صورت باید نگران کم پشتی موی کودک باشیم؟

از نظر دکتر احمد شاه فرهت تنها اگر تراکم یا ضخامت تار موی کودک ما از ۵ سالگی به بعد، کاملا غیرطبیعی و متناقض با ویژگی های ساختاری موهای سایر اعضای خانواده بود، باید دنبال شناخت و رفع مشکل او باشیم. به عبارت ساده تر، اگر شما بعد از ۵ سالگی متوجه شدید کودکتان دارای موهای کم پشت و غیر طبیعی است، باید به پزشک مراجعه کنید. کمبودهای تغذیه ای مانند فقر آهن، کمبود ویتامین های گروه B و کمبود روی، پروتئین، مس یا کلسیم، می توانند عاملی برای کم پشتی و نازکی موی کودک شما باشند. این کمبودها باید با تشخیص پزشک و شروع درمان های دارویی برطرف شوند تا موهای کودک، هم حالت و هم تراکم طبیعی به خود بگیرد. به علاوه، کم کاری تیروئید هم می تواند عامل دیگری برای معیوب شدن چرخه رشد، تراکم و ریزش موی کودکان باشد.

آیا برای تقویت موی کودکان می توان کاری کرد؟

متاسفانه خیر، حقیقت این است که ما اصلا مساله ای به نام تقویت مو” چه برای کودکان و چه برای بزرگسالان نداریم. بدین معنا که ساختار موها مانند ماهیچه نیست که بتوان با ورزش، فعالیت های فیزیکی یا حتی مصرف مکمل های مختلف، درصدد تقویت آنها برآمد. گول تبلیغات شامپو ها و لوسیون ها را هم نخورید که ادعا می کنند می توانند موی شما را تقویت کنند. مشکلات مختلف مو، ریشه در بیماری های ژنتیکی یا بیماری های داخلی دارند. مثلا قسمتی از سر برخی از افراد به صورت ژنتیکی، پیاز مو ندارد یا ساقه موی آنها ژنتیکی، خشک و شکننده یا وز است. برخی از کودکان و بزرگسالان هم درگیر بیماری هایی مانند عفونت قارچی شده و دچار ریزش مو می شوند. با این وصف، روشن است که برای رفع مشکلات مربوط به موی کودکان، ابدا پزشک متخصص باید دلیل زمینه ای این کم پشتی و مشکلات را شناسایی و سپس نسبت به درمان آنها اقدام کند.
دکتر فرهت میگوید متاسفانه، برخی از خانواده ها به دلیل رضایتی که از جنس موهای فرزندان خود ندارند یا مقایسه ای که بین جنس و تراکم موی فرزندان خود با همسن و سال های آنها انجام می دهند، اقدام به دستکاری موی این گروه سنی می کنند و نمی دانند که با این کار، تنها آنها را آزار می دهند و کاری از پیش نخواهند برد.

مراقبت از موی کودکان با حالت مجعد

استفاده از انواع ماسک ها و سرم های مو یا ترکیبات نرم کننده و از بن برنده وز می تواند راهگشای خوبی برای رفع وز و کرک موی کودکانی که موهای مجعد، خشک، کرک و وزی دارند،باشد. والدین می توانند با م با یک متخصص پوست، محصول مناسبی را برای موهای فرزند خود انتخاب کنند تا مشکلات ناشی از خشکی و وز بودن موها مانند گره خوردن یا شکستن ساقه موی آنها را برطرف کنند.

نیاز است خانواده ها ساختار طبیعی موی فرزندان خود را بپذیرند و بدانند توسل به انواع درمان های سنتی و غیرسنتی، تنها باعث هدر رفتن وقت و هزینه و آزار جسمی و روانی کودکان می شود و کوچک ترین نتیجه ای هم در پی نخواهد داشت.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/228-elt-km-psht-bvdn-mvy-kvdkan-chyst.html

توصیه های تغذیه ای برای کودکان بیمار:

دکتر فرهت میگوید:
در دوران بیماری به دلیل بی اشتهائی کودک، از دست دادن مقداری غذا و انرژی ( در تب، اسهال، استفراغ ) و افزایش نیاز کودک جهت مقابله با عوامل عفونی و خارجی، کاهش وزن( توقف یا تاخیر رشد ) در کودک دیده می شود. این در حالی است که در این زمان نیاز به مواد غذایی بیشتر می شود. می توان در دوران بیماری با رعایت نکات بهداشتی ، تغذیـــــه ای و روانشناختی این کاهش وزن را به حداقل رسانید.

توصیه های تغذیه ای برای کودکان بیمار:

* قبل از دادن غذا به کودک باید دستها و صورت او شسته شود زیرا به کودک احساس آرامش می دهد.

وقتی کودک خواب آلود است به او غذا داده نشود.

*غذا دادن به کودک بیمار مشکل و خسته کننده است و مادر باید با صبر و حوصله بیشتری به کودک غذا بدهد.

*ازغذاهای مورد علاقه کودک در زمان سلامتی، به او بیشتر داده شود.

*غذاهایی که نرم هستند و خوردن آنها نیاز به جویدن زیاد ندارد به کودک بدهید ( مانند سوپ یا پوره و فرنی )

*برای نرم کردن غذا، کمی کره یا روغن مایع و یا شیر به غذای کودک اضافه شود.

 *غذا به دفعات بیشتر و با حجم کمتر به کودک داده شود.

* حتی اگر کودک مقدار کمی غذا بخورد بهتر از آن است که چیزی نخورد.

*در صورت گرفتگی بینی ، ابتدا بینی را تمیز کرده وبعد غذا داده شود.

*کودک را مجبور به خوردن غذا نکنید چون ممکن است باعث تهوع در کودک شود یا غذا وارد مجاری تنفسی او گردد.

*در بیماریهای تب دار، بعد از اثر داروی تب بر و کاهش نسبی تب، غذا به کودک داده شود.

*تداوم شیردهی به مادران کودکان شیرخوار تاکید می شود. ضمنا مصرف شیر در کودک تب دار هیچ منعی ندارد.

*کودک بیمار نیاز به پرهیز غذایی شدید ندارد.

تغذیه کودک مبتلا به اسهال :

 وقتی کودک مبتلا به اسهال می شود میزان و دفعات اجابت مزاج افزایش می یابد. بخصوص دفع آب، سدیم و پتاسیم بدن بسیار زیاد می شود. بنابراین برای جلوگیری از خطر کم آبی و مرگ کودکان باید سریعاً دریافت آب و غذا را در کودکان بیشتر نماییم.

بر خلاف تصور بعضی مردم، غذا خوردن برای کودک مبتلا به اسهال ضرری ندارد و اگر غذا به مقدار کم و در دفعات زیاد به کودک داده شود به هر حال مقداری از آن جذب می شود و کم کم دفعات اجابت مزاج او کمتر خواهد شد.

توجه :

1-   به کودک بیشتر از معمول مایعات داده شود :

 علاوه بر ا- ار– اس(ORS (مایعاتی نظیر سوپ، دوغ، آب و 000 را می توان به کودک داد . با اضافه کردن کمی نمک تاثیر این مایعات غذایی در پیشگیری از کم آبی افزایش می یابد .باید تغذیه با این مایعات بر اساس تمایل کودک و تا قطع اسهال ادامه یابد.

2-به کودک بیشتر از معمول غذا داده شود:

اگر کودک شیرمادرخوار است تعداد دفعات شیردهی افزایش یابد واگر کودک شیرمادر خوار نیست شیرمورد مصرف به او داده شود.

در کودکان بزرگتر از 6 ماه باید علاوه بر شیرمادر از غذاهایی مثل ماست، زرده تخم مرغ، غلات و سایر غذاهای نشاسته ای، گوشت، ماهی، حبوبات، (عدس و ماش و .) و سبزیها ( با توجه به سن کودک ) استفاده و به هر وعده غذای کودک یک قاشق مرباخوری روغن مایع اضافه کرده و کودک را به خوردن حداقل 6 وعده غذا در روز تشویق نمود.

3-برای اطمینان از دریافت ویتامین ها و املاح توصیه می شود در طبخ سوپ از انواع سبزیجات سبز و زرد استفاده شود.

 4- غذاهای کودک باید تازه و خوب پخته شده باشد.

5- به کودک انواع نوشیدنی های صنعتی مثل آبمیوه صنعتی ( ساندیس ) ونوشابه ندهید چون اسهال کودک بدتر می شود.

6- در صورت مشاهده استفراغ بعد از خوردن ORS و یا غذاهای مایع باید به کودک آهسته تر و به میزان کمتر و تعداد دفعات بیشتری غذا داده شود.

8- بعد ازقطع اسهال غذاهای توصیه شده نیز ادامه یابد و تا دو هفته بعد از بهبود بیماری در کودکان بالای 6 ماه به کودک روزانه یک وعده غذای اضافی داده شود. اگر اسهال کودک از نوع اسهال پایدار باشد ( 14 روز و یا بیشتر طول کشیده باشد ) بعد از بهبودی کودک حداقل روزانه یک وعده غذای اضافی تا یک ماه بعد از قطع اسهال داده شود.

9-در دوره بیماری همواره کودک را تشویق به خوردن نمایید.

تغذيه كودك مبتلا به عفونت حاد تنفسي :

*برای کودکان  زير 6 ماه،  افزايش تغذيه با شير مادر توصیه می شود.

*به کودکان بزرگتر از شش ماه غذاهایی داده شود که نسبت به حجم آن از بالاترین میزان کالری و مواد غذایی برخوردار باشد. براساس سن کودک این غذاها باید مخلوطی از غلات، حبوبات، گوشت، مرغ باشد و برای مقوی تر شدن آنها می توان كمي روغن مايع يا كره به آن اضافه کرد.

*فرآورده‌هاي لبني و تخم مرغ نیز مناسبند. ( سفیده تخم مرغ به کودک زیر یک سال داده نشود.)

*باید کودک را ترغیب کرد تا جائی که میل دارد غذا بخورد.

*دادن مايعات غذايي گرم نظير سوپ به کودکان مبتلا به سرماخوردگی و سرفه به بهبود علائم بیماری و جبران آب از دست رفته از طریق تب کمک می کند.

*قبل از تغذيه کودک تميز نمودن بيني از ترشحات توصیه می شود.

*دادن مقداري عسل با چاي ولرم به بهبود حال کودک دچار عفونت تنفسی و سرفه کمک می کند. (البته دادن عسل به کودکان زیر يكسال توصیه نمی شود.)

تغذیه کودک مبتلا به تهوع واستفراغ :

*به مدت 4 تا 6 ساعت دادن غذا را قطع کنید ولی هر 10 دقیقه حدود 2 قاشق چای خوری مایعات به کودک داده شود.

*اگر بعد از 4 تا 6 ساعت استفراغ کودک متوقف شد،2 قاشق غذاخوری شیر یا پوره نسبتاً رقیق به کودک بدهید.

*در صورتیکه کودک بعد از مصرف پوره یا شیر استفراغ نکرد مجدداً بعد از دو ساعت همان مقدار شیر یا پوره رقیق را به کودک بدهید و کم کم به مقدار و غلظت غذا اضافه کنید.

*در صورتی که کودک مجدداً استفراغ کرد تغذیه کودک را با همان مقدار یعنی 2 قاشق چای خوری مایعات شروع کنید.

*اگر کودک بعد از مصرف هر بار غذا استفراغ کند و نشانه هایی از کم آبی در کودک دیده شود باید سریعاً به مراکز بهداشتی – درمانی مراجعه کرد.

*اگر استفراغ به دنبال سرفه زیاد، باشد ( مثلاً کودک سرماخورده به دنبال سرفه شدید استفراغ می کند ) مادر باید کم کم به او در حالت نشسته غذا بدهد و کودک بعد ازغذا مدتی به حالت نشسته باشد.

تغذیه کودک تب دار:

تب باعث می شود اشتهای کودک کمتر شود.در این موقع توصیه های زیر مفید است:

*در کودکان زیر 6 ماه تغذیه با شیرمادرو یا شیرمصنوعی ( در شیرخوارانی که شیرمادر خوار نیستند ) مانند گذشته ادامه یابد.

*در کودکان بالای 6 ماه تغذیه با شیرمادر همراه با غذاهای رقیق مانند سوپ و. ادامه یابد.

*تعداد دفعات تغذیه (حتی با حجم کم ) جهت جبران کاهش اشتهای کودک افزایش یابد.

تغذیه کودک پس از بیماری:

بر خلاف دوران بیماری که کودک بی اشتهاست، در دوران پس از بیماری به طور واضح اشتهای کودک بیشتر می شود. این زمان بهترین فرصت برای جبران وزن از دست رفته کودک در دوران بیماری است. باید حتماً از این فرصت استفاده کنید و 2 پیام زیر را به خاطر داشته باشید :

*تعداد وعده های غذایی کودک بیشتر شود. (دادن دو وعده غذای اضافی و پر انرژی به کودک بسیار ضروری است)

*غذای کودک را نسبت به قبل مقوی و مغذی تر نمایید.

روش مقوی ومغذی کردن غذای کودک:

*منظور از مقوی کردن غذای کودک این است که انرژی غذای کودک بیشتر شود به خصوص کودکانی که دچار اختلال رشد شده اند باید انرژی بیشتری به بدنشان برسد.

*منظور از مغذی کردن غذای کودک این است که املاح، ویتامینها، وپروتئینهای غذای کودک بیشتر شود.

جهت مقوی کردن غذای کودک می توان از آرد و روغن مایع استفاده کرد مثلا 2 قاشق مرباخوری روغن مایع به هر وعده غذای کودک اضافه نمود.

برای مغذی کردن غذای کودک ( افزایش املاح، ویتامینها، وپروتئینها ) می توان اقدامات زیر را انجام داد:

*حتی الامکان مقداری گوشت ( مانند گوشت مرغ، ماهی، گوسفند و.) به صورت تکه ای یا چرخ کرده به غذای کودک اضافه نمایید.

*از مخلوط آرد، غلات و حبوبات تفت داده شده یا جوانه زده شده آنها در غذای کودک استفاده کنید.

مقداری شیر به سوپ یا پوره کودک اضافه نمایید.

*در غذای کودک از نخود و لوبیا، عدس، ماش (بعد از 9 ماهگی) که خوب پخته و له شده باشد، استفاده کنید.

*برای کودک سوپ یا کته همراه با گوشت و استخوان مثل ران مرغ یا ماهیچه گوسفند تهیه نمایید یا تعدادی قلم گوسفند یا گوساله را خوب به طور جداگانه بپزید. عصاره آنرا برای مدت 3 روز در یخچال و 2 ماه در فریزر می توان نگهداری نمود. به هر وعده غذای کودک 2 قاشق غذاخوری از این عصاره اضافه نمائید.

*از انواع مغزها مثل گردو، بادام و. به صورت پودر شده در غذای کودک استفاده کنید.

*افزودن تخم مرغ به غذای کودک، مثلاً می توان تخم مرغ آبپز ( برای کودکان زیر یکسال فقط زرده ) را داخل پوره سیب زمینی و یا سوپ کودک بعد از طبخ رنده کرد.

*همچنین می توانید کمی آرد، شیر وکره با هم مخلوط کرده به سوپ کودک اضافه نمایید.

*از یازده ماهگی می توانید کمی خامه پاستوریزه به سوپ کودک اضافه کنید.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/221-tvsyh-hay-tghzyh-ay-bray-kvdkan-bymar.html

 روش های تشخیص کودک باهوش

اگر بخواهیم تعریفی کلی از هوش ارائه دهیم می توانیم این گونه هوش را تعریف کنیم: هوش توانایی قضاوت استدلال کردن است. یعنی یک فرد باهوش به کسی گفته می شود که بتواند با محیط اطراف خود سازگاری داشته باشد و رفتار کارآمدی را از خود نشان دهد. هوش طبیعی از 90 تا 110 تعریف شده است اما بالاتر از آن را افراد باهوش و در نهایت سرآمد» نامگذاری کرده اند.

ابعاد مختلف هوشی را بشناسیم

هوش به ابعاد مختلفی مانند هوش ریاضی، منطقی، ریاضی، موسیقی و… تقسیم می شود و تنها مختص یک بعد نیست. یعنی این طور نیست که اگر شخصی هوش ریاضی بالایی داشت در دیگر بعدها هم شخص باهوشی است و به صورت تمام و کمال از همه جنبه های هوش برخوردار است اما اگر بخواهیم از مراحل اولیه رشد کودک، هوش او را مورد ارزیابی قرار دهیم یک کودک باهوش از بین مجموعه ای از عواملی که برای هوش تعریف می شود بعضی از موارد آن را دارد و این طور نیست که همه عوامل لازم برای هوش را داشته باشد. از طرف دیگر، کودکی که یکی از این عوامل را داشته باشد، نمی توان او را یک فرد تیزهوش لقب داد.

ویژگی های یک کودک تیزهوش

یک کودک تیزهوش نسبت به کودکان دیگر زودتر توانایی راه رفتن دارد، زودتر به حرف می آید و اگر هم صحبت کند خیلی راحت می تواند منظور خود را به اطرافیان خود برساند. برای مثال این گروه از کودکان زودتر از دیگر همسالان خود قادر به بیان کردن جملات کامل هستند. همچنین کودکان تیزهوش قوه تخیل بسیار قوی ای دارند و سوالات زیادی می پرسند.

کودکانی که به سن 3 سالگی می رسند نسبت به اطرافشان خیلی کنجکاو هستند و سریع تر از دیگران اطلاعات را یاد می گیرند و در حافظه شان ثبت می کنند. این گروه از کودکان نسبت به گروه همسالان خود سریع تر مستقل می شوند. این نشانه ها را می توان در کودکان باهوش و تیزهوش قبل از سنین مدرسه دید و از این طریق به هوش این گروه از کودکان پی برد.

نشانه های هوش در سنین مدرسه

برخی کودکان وقتی پا به سن مدرسه می گذارند نشانه هایی دارند که می توان از روی آن متوجه شد که تیزهوش هستند. برای مثال این گروه از کودکان پیشرفت بیشتری نسبت به همکلاسی های خود دارند. حافظه آنها بسیار قوی است که این مورد را هم قبل از سنین مدرسه و هم بعد از آن می توان مشاهده کرد. کودکان تیزهوش در این سنین به راحتی می توانند بین اجزا و عناصر یک موضوع ارتباط ایجاد و آن را به خوبی درک کنند.

یکی دیگر از ویژگی های فرزندان تیزهوش در سنین مدرسه بالابودن قدرت سازماندهی آنهاست که خیلی سریع تر به قدرت تفکر انتزاعی دست پیدا می کنند. برای مثال اگر یک فرد معمولی در سنین نوجوانی می تواند مفهوم کنایه یا ضرب المثل را متوجه شود و آن را درک کند، کودکان تیزهوش در سنین پایین تر می توانند به این درک برسند و معنای ضرب المثل را کاملا تشخیص دهند. یکی دیگر از خصوصیات کودکان تیزهوش در سنین بالا هنگام بازی های گروهی نمایان می شود. برای مثال وقتی این گروه از کودکان در گروه بازی قرار می گیرند و در آن مشارکت می کنند، دوست دارند به دیگر بچه ها حکم فرمانی کنند و به آنها دستور بدهند.

تست هوش وکسلر»

با توجه به نشانه هایی که برایتان عنوان شد اگر والدین این ویژگی ها را در فرزندشان مشاهده کردند، می توانند با مراجعه به روان شناس برخی تست های هوشی را انجام دهند. برای مثال تست هوش وکسلر» یکی از تست هایی است که برای این کودکان انجام می شود. در این تست ابعاد مختلف هوش کودکان سنجیده و بیشتر روی ابعاد مختلف توانایی ها شناختی تمرکز می شود.

البته ابعاد مختلف از هوش وجود دارد که تنها از طریق تست وکسلر» نمی توان آن را ارزیابی کرد. برای مثال یکی از بعدهای هوشی توانایی حرکتی» کودکان است. این گروه از کودکان با این نوع هوش می توانند در فوتبال موفقیت بیشتری به دست بیاورند که با تست وکسلر نمی توان این توانایی کودک را تشخیص داد.

تقویت هوش جنین علمی نیست

خیلی ها اعتقاد دارند با انجام کارهایی در دوران بارداری می توان هوش جنین را قبل از تولد بالا برد. اما برای این نوع کارها چندان دلیل علمی ای وجود ندارد و هنوز اثبات نشده است اما همان طور که گفتم با کارهایی از قبیل زیاد صحبت کردن با کودک، می توان زودتر او را به صحبت واداشت. کودکانی که شعر یا قرآن حفظ می کنند، دایره لغاتشان بیشتر می شود و در نتیجه توانایی کلامی شان تقویت خواهدشد. این کارها از لحاظ علمی ثابت شده و در فرآیند رشد و تربیت فرزندان تاثیر زیادی دارد.

جداسازی تیزهوش ها اخلاقی نیست

به نظر من جداکردن کودکان تیزهوش از دیگر کودکان هم از لحاظ علمی و هم از نظر اخلاقی درست نیست. این موضوع هم برای کودکان تیزهوش و هم کودکان کم هوش درست نیست و توصیه می کنم این کودکان در مدارس عادی درس بخوانند و با دیگر همسالان خود ارتباط داشته باشند. کودک تیزهوش باید بیاموزد وقتی تفاوتی با دیگران دارد این موضوع باعث برتری او نسبت به دیگر افراد نیست و هوش مانند یک نعمت است که سبب برتری او نخواهدشد.

بستر تربیتی خیلی مهم است

اگر والدین بتوانند جنبه های مختلف هوش کودکان را شناسایی و آن را در مسیر درستی هدایت کنند، می توانند مسیر موفقیت را برای فرزندانشان هموارتر کنند. درواقع والدین با فراهم کردن یک محیط غنی و مناسب برای تربیت و رشد فرزندشان می توانند هوش او را در مسیر درست قرار بدهند. در غیر این صورت اگر محیط رشد کودک مناسب نباشد نمی توان نتیجه تاثیرگذاری را از هوش و توانایی های او به دست آورد.

نه تنها برای کودکان باهوش بلکه برای تمامی کودکان عادی هم می توان شرایطی را فراهم کرد که باعث بالارفتن ضریب هوشی آنها شود زیرا هوش هم جنبه ارثی و هم جنبه محیطی دارد، هرچند بیشتر جنبه هوش ارثی است اما اولین کسانی که متوجه هوش فرزندشان می شوند پدر و مادر هستند. و باید شرایط خاصی را برای فرزندشان مهیا کنند. برای مثال از همان بدو تولد باید ارتباط پوستی و تماسی مناسبی را با فرزندشان ایجاد کنند.

یا رابطه عاطفی شان را با فرزندان از طریق صحبت کردن تقویت و از این طریق رابطه عاطفی، هیجانی و کلامی مناسبی را با فرزندشان ایجاد کنند. مثلا لالایی خواندن برای فرزندان یکی از راهکارهای مناسب برای تقویت هوش آنهاست. خیلی از والدین تصور می کنند حتما باید فرزندشان را به کلاس های آموزشی خاصی فرستاد تا هوش او را تقویت کنند. در حالی که باایجاد یک بستر مناسب تربیتی برای فرزندان و ایجاد تعامل قوی با آنها می شود کودکان را در زمینه خاصی که مناسب با توانایی هایشان است هدایت کرد.

 اگر کودک نسبت به چیزی علاقه نشان داد و به آن کنجکاو بود والدین باید این نشانه ها را شناسایی کنند و ابزار مناسب را در اختیار او قرار دهند. برای مثال اگر کودک نسبت به موضوعی خاص علاقه زیادی از خود نشان داد والدین می توانند با خرید کتاب های مرتبط آموزشی این نیاز و میل او را تامین کنند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید. 

https://gahvarak.com/blog/217-rvsh-hay-tshkhys-kvdk-bahvsh.html

چطور کم اشتهایی کودک را درمان کنیم؟

عدم تغذیه مناسب کودک سبب عدم رشد مناسب و دریافت ویتامین ها و مواد مغذی مورد نیاز بدن می شود. کم اشتهایی کودک سبب عدم تغذیه مناسب شده و این موضوع از نگرانی های همیشه پدرو مادرهاست. در ابتدا باید تحت نظر پزشک به صورت تخصصی دلایل بی اشتهایی کودک بررسی شود و سپس با توصیه پزشک کارهای لازم برای درمان بی اشتهایی کودک را انجام دهید. در این مطلب در ابتدا به بررسی برخی دلایل بی اشتهایی می پردازیم و سپس روش های درمان کم اشتهایی کودک را معرفی می کنیم.

بی اشتهایی کودک

دلایل زیادی برای بی اشتهایی کودک وجود دارد، اما قبل از اینکه به علت های کمبود اشتها در دوره نوپایی و کودکی برپدازیم، بهتر است بدانید که اشتهای طبیعی در کودکان یعنی چه. متخصصان تغذیه معتقدند اگر شما از دو یا سه گروه غذایی خوراکی هایی برای کودک روی میز یا توی سفره می گذارید و او به ازای هر سال از سنش یک قاشق از این غذاها را می خورد و از طرف دیگر وقتی برای معاینه و پر کاردن کارت رشدش مراجعه می کنید وضعیتش طبیعی است، نباید غصه بخورید و نگران شوید چون مشکل نه در اشتهای کودک بلکه در ذهن شماست که از او توقع بیش از حد دارید! 

 دختر یا پسر کوچولوی شما از روزی که متولد می شود تا پایان سال اول تولد اشتهای فراوانی دارد چون قرار است به سرعت رشد کند اما بعد از آن سرعت رشد و به تبع آن اشتهای کودک هم کمتر می شود چون به جای سالی 12 کیلو قرار است فقط دو یا سه کیلو چاق شود پس دلیلی برای زیاد خوردن وجود ندارد.

درست است که کاهش نیاز کودک به کالری و انرژی از دو سالگی به بعد خود به خود اشتهای کودک را کم می کند اما نگرانی های والدین همیشه هم پربیراه نیست و گاهی وقت ها کاهش میل کودک به غذا یک نشانه هشدار است.

خب، حالا سوال این جاست که چه زمانی این وضعیت را جدی بگیریم؟

اگر فرزند شما علاوه بر بی میل بودن نسبت به غذا در حال وزن کم کردن است و یا طی سه تا شش ماه گذشته اصلا چیزی به وزنش اضافه نشده، اگر علائمی مانند اسهال، استفراغ، یبوست و… هم با بی اشتهایی همراه است و یا وقتی فرزند شما حاضر نیست غذای تو دهانش را قورت بدهد باید بایک متخصص م کنید. 

تغذیه سالم

عادات غذایی کودکان از هشت ماهگی شکل می‌گیرد و پس از آن غذاخوردن با خلق و خو، روابط و رفتارهای کودک پیوند می‌خورد. به این معنا که از آنها تاثیر می‌پذیرد و برای مثال ممکن است به دلیل لجبازی یک غذا یا خوراکی خاص را نخورد.

بالطبع رفتارهای والدین بویژه مادران در اوایل دوره شکل‌گیری عادات تغذیه‌ای کودک در نحوه تغذیه وی در سال‌های بعد موثر است.
برخی کودکان تا نوجوانی یاد نمی‌گیرند که سر میز یا سفره بنشینند و غذا بخورند و معلوم است که مانند تمام ناهنجاری‌های رفتاری کودکان در این‌باره هم باید والدین را مقصر دانست!

متخصصان تغذیه معتقدند:کودکان نباید تا پیش از 2 سالگی طعم نمک را بچشند. پس از آن نیز باید همواره غذاهای کم‌نمک بخورند. عادت کردن به نمک و مصرف آن علاوه بر تغییر ذائقه کودک، مشکلات جسمی و احتمال ابتلا به بیماری‌هایی نظیر فشار خون را در آنها (در آینده) افزایش می‌دهد.

پس از نمک انواع تنقلات متهم ردیف بعدی هستند. تنقلات شور، ترش و شیرین، چرب و پرادویه و افزودنی‌های مجاز و غیرمجاز نظیر ذرت بو داده، پفک، چیپس، بستنی، بیسکویت، شکلات، کاکائو و… نه‌تنها سلامت کودک را به خطر می‌اندازد، بلکه اشتهای وی را به قول معروف کور می‌کند.

کودکان هنگام گرسنگی برای مصرف تنقلات تمایل شدید نشان می‌دهند و اگر این خوراکی‌ها در دسترس باشند یا والدین در مقابل اصرار آنها بالاخره تسلیم شوند تنقلات را با اشتها می‌خورند و از وعده غذایی اصلی بازمی‌مانند.

انواع تنقلات برخلاف تصور برخی والدین ارزش تغذیه‌ای خاص ندارند و در تقابل به دلیل استفاده از مواد شیمیایی، نگهدارنده‌ها، طعم‌دهنده‌های مصنوعی و … مضرند.

بدتر این که برخی والدین تنقلات بویژه بیسکویت و کیک و کلوچه را جایگزین وعده اصلی غذایی می‌پندارند و از این طریق خود را از طبخ غذا برای کودک یا خوراندن غذا به وی معاف می‌کنند.

بسیاری نیز در برابر اصرارهای کودک برای مصرف تنقلات هیچ تفاوتی نشان نمی‌دهند یا شاید چون کودک‌شان را دوست دارند نمی‌خواهند او را از آنچه دوست دارد و قابل خریداری است محروم بکنند.

گروهی از والدین هم هستند که مصرف تنقلات برای فرزندشان را مایه پزدادن می‌دانند و دوست ندارند پسر همسایه پفک بخورد و فرزندشان به دست او نگاه کند و حسرت بخورد!

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید. 

https://gahvarak.com/blog/215-chtvr-km-ashthayy-kvdk-ra-drman-knym.html

پدر و مادر بودن یکی از سخت‌ترین کارهای دنیاست که والدین به زودی عاشق آن خواهند شد. اما با وجود همۀ مراقبت‌هایی که انجام می‌دهید، پیش آمدن اشتباهاتی، به ویژه در ماه‌های اول تولد کودک طبیعی است. اگر باور نمی‌کنید به والدین خودتان فکر کنید تا فهرست بلندبالایی را در مورد اشتباهاتی که در گذشته بوده و امروزه علم آنها را رد کرده است پیدا کنید. هیچ‌کس دور از خطا و اشتباه نیست، به ویژه والدینی که تازه پدر و مادر شده‌اند، اما اگر اشتباهات رایج و معمول را بدانید ممکن است بتوانید از انجام آنها و بروز مشکلات و عواقب احتمالی آن خودداری کنید. در این مطلب می‌توانید با برخی از این اشتباهات و مراقبت‌های غلط در مورد نوزادتان آشنا شوید.

شیر دادن طبق یک برنامهٔ ثابت

نوزادان در هفتۀ اول زندگی خود وزن کم می‌کنند و لازم است والدین این کاهش وزن را با تغذیهٔ مناسب جبران کنند تا کودک وزن‌گیری مناسب و خوبی را شروع کند. این به معنای وعده‌های شیردهی زیاد است و اگرچه برخی مادران ممکن است وسوسه شوند یا از دیگران بشنوند که کودک را طبق یک برنامهٔ زمانی مشخص تغذیه کنند، اما در چند ماه اول بهتر است به کودک هر زمان که گرسنه است شیر بدهید. این کار همچنین باعث تثبیت میزان تولید شیر در بدن شما در ماه اول شیردهی می‌شود. نکتۀ مهم دیگر این است که اجازه ندهید بین وعده‌های تغذیۀ نوزاد فاصلۀ زیادی بیفتد. هرچند لازم نیست شما مدام کودکتان را برای تغذیه بیدار کنید، اما سعی کنید بیشتر از دو تا سه ساعت هم بین وعده‌های تغذیۀ او فاصله نیفتد.

ملاقات اطرافیان با نوزاد

در هفتۀ اول بعد از تولد نوزاد، بسیاری از اقوام و دوستان می‌خواهند مادر و کودک دوست‌داشتنی‌اش را ببینند. این یک اتفاق خوشایند و دلچسب است، اما به معنای آن نیست که آنها نسبت به سلامت نوزادتان اولویت دارند. سیستم ایمنی یک نوزاد هنوز به رشد کامل نرسیده است و همین او را مستعد آسیب‌پذیری در برابر میکروب‌ها می‌کند، بنابراین والدین باید در این مورد بیشتر مراقب باشند. شما می‌توانید از مهمانان بخواهید فعلاً کودک را بغل نکنند، به صورتش دست نزنند و او را نبوسند یا قبل از بغل کردن نوزاد دست‌هایشان را تمیز بشویند، همچنین سعی کنید کودک را زیاد در هوای آلوده، ترافیک و فصل‌های سرد به فضاهای شلوغ و بیرون خانه نبرید، زیرا افراد زیادی بیرون هستند که شرایط برخورد با یک نوزاد را نمی‌دانند.

زندانی شدن در خانه

اگرچه مطمئناً فکر خوبی نیست که کودکتان را به جاهای شلوغ ببرید، زیرا ممکن است مریض شود و لازم است رفت‌وآمدها و ملاقات‌های اطرافیان و ارتباطات دیگران با کودک را محدود کنید، اما این به معنای آن نیست که مادر و کودک باید در خانه زندانی شوند. در واقع برای کودکتان خوب است که در طول هفته کمی بیرون باشد، اما والدین باید مراقب باشند که آفتاب پوست نوزاد را نسوزاد، هرچند کمی قرار گرفتن در معرض نور خورشید هم می‌تواند مفید باشد، فقط کافی است نکات ایمنی بردن نوزاد به خارج از خانه را بدانید و رعایت کنید.

یکی از راه‌های مناسب‌تر برای قرار دادن کودک در معرض نور خورشید ایناست که کودک را در خانه بغل کنید و کنار پنجره‌ای ببرید تا کمی از شعاع نوری که از پنجره وارد شده است به او برسد، اما ثابت نایستید و هرگز نگذارید کودک حتی کمی هم گرمش شود؛ تأکید می‌شود که مطمئن شوید کودکتان گرم یا سردش نمی‌شود. یک پیاده‌روی کوتاه در اطراف خانه نیز می‌تواند برای مادر و کودک مفید باشد. این کار کمک می‌کند از افسردگی پس از زایمان جلوگیری شود و به مادر امکان می‌دهد دوباره خود را بخشی از جهان و همان خود قدیمی‌اش ببیند. پس بهتر است اشتباه گوشه‌نشین شدن در خانه را مرتکب نشوید و همه چیز را یا سیاه و یا سفید نبینید.

دست‌‌کاری بند ناف

والدین باید در طول هفتۀ اول حضور نوزاد در خانه، از ریشۀ بند ناف به درستی مراقبت کنند. در واقع این به معنای آن است که نباید به آن دست بزنند یا بیش از حد در این مورد حساسیت نشان بدهند، اما برخی والدین اشتباه می‌کنند و در مراقبت از ریشۀ بند ناف خیلی تلاش می‌کنند. ریشۀ بند ناف خودش می‌افتد و فکر بسیار خطرناکی است که بخواهید آن را زودتر جدا کنید. کافی است مراقب نشانه‌های عفونت مثل ورم، التهاب یا چرک باشید، اما غیر از آن نباید هیچ کار دیگری بکنید. دور ریشهٔ بند ناف را می‌توانید طبق دستور پزشک کودک کمی تمیز کنید، اما هرگز سعی نکنید روی آن را تمیز کنید. قسمت بالای پوشک را نیز تا کنید تا به ریشۀ بند ناف برخورد نکند و مراقب باشید موقع لباس پوشاندن به نوزاد نیز لباس‌ها روی آن کشیده نشود.

بغل نکردن نوزاد

در ماه‌های اول زندگی کودک، والدین نباید در مورد زیاد بغل کردن کودکشان نگران باشند. برخی از مادران نسل‌های گذشته مدام هشدار می‌دهند که زیاد بغل کردن یک نوزاد او را لوس خواهد کرد، اما پژوهش‌ها نشان داده که این فکر اصلاً درست نیست. نوزادان و کودکان در سن پایین نه تنها نمی‌توانند لوس شوند، بلکه مهم است که در این مرحله کودک احساس امنیت کند، پس لازم است که روش‌های مختلف بغل کردن نوزادتان را یاد بگیرید و او را از آغوشتان محروم نکنید.

بی‌اعتنایی به گریه‌های کودک

یک نوزاد خودش به راحتی خوابش می‌برد و اگر خیلی گریه کند احتمالاً مشکلی وجود دارد. پوشک او را نگاه کنید،‌ شیر دادن و آروغ دادن را امتحان کنید و ببنید آیا سرد یا گرمش نیست. اگر هیچ‌کدام از این موارد نبود، لازم است با پزشک کودکتان تماس بگیرید. شواهد نشان می‌دهد کودکانی که در هنگام گریه‌ به آنها پاسخ داده می‌شود، کمتر و با صدای پایین‌تری گریه می‌کنند و آنهایی که به گریه‌هایشان پاسخ داده نمی‌شود بیشتر گریه می‌کنند. پس یادتان باشد که هرگز نباید گریه‌های ادامه‌دار یک نوزاد را نادیده بگیرید. در مجموع، اشتباه اصلی شما این است که احساس درونی‌تان را نادیده بگیرید. یادتان باشد هیچ‌کس دیگری نمی‌تواند به شما بگوید که به سراغ کودکتان بروید یا بگذارید گریه کند.

تحریک زیاد

همین که نوزادان در حال عادت کردن و تطبیق با دنیای جدیدشان هستند به معنای تحریک و تهیج زیادی است. آنها در حال عادت کردن به تنفس هوا، شیر خوردن از سینه و تنظیم درجه حرارت بدنشان هستند. حالا به اینها، بوها، صداها و مناظر زیاد را نیز اضافه کنید. به ویژه در هفته‌های اول تولد ممکن است کودک به راحتی بیش از حد تحریک شود. صحبت‌های زیاد و دیدن افراد جدید می‌تواند برایش سخت باشد، به ویژه اگر کودک مدام دست به دست و بغل می‌شود. اگر کودک بیش از حد تحریک شود، ممکن است نتواند برای شیر خوردن یا خوابیدن آرام شود. در چنین مواقعی بهتر است کودک را به جای آرام‌تری ببرید و نور اتاق را کم کنید. همچنین تسکین و آغوش پدرانه نیز ممکن است در چنین شرایطی برای کودک مفید باشد.

وحشت‌زده شدن از هر چیز کوچکی

برخی والدین به بالا آوردن شیر، استفراغ خفیف نوزادی، گریه یا دیگر چیزها در کودکشان واکنش‌های شدیدی نشان می‌دهند و مسئله این است که اضطراب آنها به کودک هم سرایت می‌کند. مطمئناً کودکان برای فهم حرف‌های شما خیلی کوچک هستند، اما آنها به عواطف و حالات روحی والدینشان حساس هستند و استرس والدین اغلب منجر به استرس کودک خواهد شد. تحقیقات بسیاری نیز نشان داده است که کودکان از سرنخ‌های رفتاری والدین متوجه حالت روحی آنها می‌شوند و حتی نوزادان کوچک هم ممکن است تحت تأثیر حالت روحی والدینشان قرار بگیرند.

علاوه بر اینها، چنین والدینی از زندگی با کودک، به ویژه در ماه‌های اول زندگی او لذتی نمی‌برند، پس بپذیرید که شما نمی‌توانید همه چیز را کنترل کنید. درست است که شما به عنوان والدین همیشه نگرانی‌های خود را خواهید داشت، اما بزرگ کردن فرزندان باید برای شما، او و شاید دیگر کودکانتان نیز یک تجربهٔ مثبت باشد.

جدی نگرفتن تب نوزاد

هر تب بالای ۳۷/۸ درجۀ سانتی‌گراد در سه ماهۀ اول زندگی نوزاد یک فوریت پزشکی است و تنها مورد احتمالاً بی‌خطر تبی است که ظرف ۲۴ ساعت از واکسیناسیون‌های کودک بروز می‌کند. برخی والدین ممکن است با خود بگویند که کودک فقط گرمش است یا فقط یک سرماخوردگی است و به او قطرهٔ استامینوفن کودکان بدهند، اما در این سن، این یک کار اشتباه است، زیرا سیستم ایمنی یک کودک قوی نیست که بتواند خودش از پس یک عفونت برآید، پس اگر بدن کودک گرم است، درجه حرارت بدن او را بگیرید و در صورت بالا بودن فوراً با پزشک کودکتان تماس بگیرید و نشانه‌های اولیهٔ وجود بیماری در نوزادان را بشناسید.

نادیده گرفتن بهداشت دهان و دندان

شما می‌توانید مراقبت از لثه‌های نوزادتان را خیلی زود شروع کنید. درست است که هنوز نمی‌توانید از یک مسواک و خمیردندان استفاده کنید، اما می‌توانید از یک گاز پانسمان بسیار نرم و یک‌بارمصرف که آن را با آب جوشیده‌ای که سرد شده است خیلی کم مرطوب کرده‌اید، برای پاک کردن لثه‌های کودک استفاده کنید. این کار را می‌توانید با کمک پزشکتان یا یک دندان‌پزشک از چند روز بعد از تولد کودکتان شروع کنید و تا درآمدن اولین دندان ادامه دهید. با این کار، باکتری‌ها را از دهانش پاک می‌کنید و از چسبیدن آنها به لثه‌های نوزادتان جلوگیری می‌کنید و به ویژه لثه‌ها را پس از تغذیه و قبل از خواب تمیز کنید و با درآمدن اولین دندان نیز استفاده از مسواک را با کمک و راهنمایی پزشک کودک شروع کنید.

استفاده از وسایل خواب نرم و شل

همۀ والدین می‌خواهند تا جای ممکن شرایط راحتی کودکشان را فراهم کنند. اما لازم است که از بالش‌ها ن‌ها و پتوهای نرم و راحت پرهیز کنید. این وسایل نرم و راحت می‌تواند خطر خفگی ایجاد کند و ریسک سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را بالا ببرد، به ویژه اگر کودک را روی شکم و دمر بخوابانید می‌تواند بسیار خطرناک‌تر باشد، زیرا دمر خوابیدن ممکن است دمای بدن نوزاد را بالا ببرد. همچنین کودک هنوز کنترلی روی سر و گردنش ندارد و اگر به شکلی مسیر تنفسی او با بالش مسدود شود، ممکن است نتواند نفس بکشد. یادتان باشد عروسک‌های نرم هم نباید در تخت نوزاد باشد.

سیگار کشیدن در اطراف کودک

همه به خوبی می‌دانند که سیگار حاوی مواد سمی بسیار زیادی است و از آنجا که کودکتان بدن خیلی کوچکی دارد، سموم ساده‌تر در بدنش تجمع می‌کند. حتی دود سیگار دست دوم یعنی دود سیگاری که دیگران کشیده‌اند، برای کودکان به شدت خطرناک است. از جمله عوارض دود سیگار این است که به ریهٔ کودکان آسیب می‌زند، آنها را بیشتر مستعد عفونت‌های گوش می‌کند و ریسک سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را افزایش می‌دهد. کمترین کاری که باید انجام دهید این است که اجازه ندهید هیچ‌کس در خانه سیگار بکشد و هیچ استثنایی هم نگذارید.

خودتان یا همسرتان هم اگر سیگار می‌کشید بهترین کار این است که کاملاً ترک کنید تا کودک از آثار سیگار دست دوم هم در امان باشد. حتی سیگار دست سوم یعنی نیکوتینی که از دود سیگار دیگران روی سطوح مختلف خانه و کافه‌ها باقی می‌ماند، کودک را مستعد برخی بیماری‌های خاص می‌کند و ریسک سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را افزایش می‌دهد.

دیر عوض کردن پوشک

یک اشتباه دیگر که والدین مرتکب می‌شوند دیر عوض کردن پوشک است. بیدار شدن در نیمهٔ شب سخت است، اما خوابیدن شما می‌تواند به سوختگی‌های دردناک زیر ناحیهٔ پوشک یا عفونت قارچی و حتی عفونت دستگاه ادراری منجر شود. بهتر است که پوشک را هر دو تا سه ساعت یک بار عوض کنید. در طول شب نیز معمولاً نوزادان برای خوردن شیر بیدار می‌شوند که فرصت خوبی برای بررسی کردن پوشکشان است، اما بعد از اینکه کودکتان کمی بزرگ‌تر شد و خودش در طول بیدار نشد، لازم نیست برای عوض کردن پوشک به شکل مداوم تا صبح بیدارش کنید.

تکان دادن کودک

اکنون دیگر این یک واقعیت شناخته ‌شده است که تکان دادن کودک کار نادرستی است، با این حال هنوز هم اتفاق می‌افتد و این مورد یکی از علت‌های مرگ در نوزادان است. این اتفاق که سندرم کودک تکان‌خورده نام دارد، اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که یکی از والدین از گریه کردن کودک خسته می‌شود، او را با خشونت تکان می‌دهد و باعث آسیب به مغزش می‌شود. فرقی نمی‌کند خودتان خواسته‌اید کودکی را به این دنیا بیاورید یا به هر دلیلی ناخواسته صاحب یک فرزند شده‌اید، شما حالا مادر یا پدری هستید که مسئولیت تربیت درست و سالم یکی از اعضای جامعهٔ فردا را بر عهده دارید، پس غیر از موارد مالی، لازم است برای آرام کردن و تربیت یک انسان سالم و خالی از عقده‌های مختلف در آینده نیز وقت کافی بگذارید و برنامه‌ریزی داشته باشید.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/321-mraghbt-hay-pdr-v-madr-bvdn.html

 چرا کودک من در به خواب رفتن مشکل دارد؟

آداب خواباندن صحیح کودک کدامند؟

یکی از بزرگترین دغدغه های والدینی که به تازگی صاحب فرزند شدند و یا کودک خردسالی دارند، موضوع خواب کودک و مشکلات مربوط به آن است.

• آیا می‌دانید کودکتان در طی شبانه روز به چه میزان خواب نیاز دارد؟

• تا چه میزان از منابع ترس کودکتان در هنگام خوابیدن آگاهی دارید؟

• آیا می‌دانید چرا کودکتان دچار مشکل خواب می‌شود؟

• تماس فیزیکی والد و کودک در موقع خواب باید به چه میزانی باشد؟

• از تکنیک کارت عبور شب برای حل مشکلات بدخوابی کودک آگاهی دارید؟

• اصول صحیح خواباندن کودک را می‌شناسید؟

خواب کافی برای تکامل و فعالیت طبیعی مغز، حکم غذا برای بدن را دارد.

و هرنوع اختلال خواب برای مدت طولانی می‌تواند عواقب جدی بر روی فعالیت اعضای مختلف بدن، به خصوص مغز بر جای بگذارد که در رأس آنها اختلالات خلقی و ذهنی (حافظه و یادگیری) است.

مدت خواب مورد نیاز بدن در دوره های مختلف سنی 

مدت خواب مورد نیاز بدن در دوره های مختلف سنی متفاوت است.

در حالیکه جنین داخل شکم مادر تقریباً بیش از 23 ساعت در شبانه روز در خواب به سر می‌برد، در ماه های اول پس از تولد، 16 تا ساعت، در یک سالگی 14 تا 15 ساعت، در چهار سالگی به 10 تا 12 ساعت و در ده سالگی حدود 10 ساعت به خواب نیاز دارد.

ساعات نیاز به خواب با افزایش سن به تدریج کاهش می‌یابد و بعد از بلوغ به 7 تا 8 ساعت در شبانه روز می‌رسد.

الگوی خواب نیز در دوران مختلف زندگی دستخوش تغییر است.

به طوریکه در ماه اول تولد نوزاد صرف نظر از اینکه چه موقع از شب و روز باشد، هر 2 تا 3 ساعت بیدار شده، شیر می‌خورد و 10 تا 20 دقیقه بعد مجدداً به خواب می‌رود.

در شش ماهگی علاوه بر خواب کامل شبانه، دو بار در روز (صبح و عصر) نیز برای مدت یک و نیم تا دو ساعت می‌خوابد و در حوالی چهار سالگی معمولاً فقط یک خواب نیم روزی خواهد داشت.

در حوالی ده سالگی، خواب تقریباً فقط به شب محدود می‌شود (البته بر حسب ساختار فعالیتی خانواده و فرد ممکن است خواب نیمروز نیز وجود داشته باشد) و این الگو تا نزدیکی پیری ثابت باقی می‌ماند.

در دوران پیری مجدداً نظم خواب به هم خورده و طول مدت خواب شبانه کم و در عوض افراد 1 یا 2 بار در نیم روز به خواب می‌روند.

ارتباط ساعت بیولوژیک بدن با خواب

فعالیت بسیاری از ارگان های داخلی ما در طول شبانه روز یکسان و یکنواخت نیست و به صورت دوره ای تغییر می‌کند که به وسیله ساعات درونی موسوم به ساعات بیولوژیک تنظیم می‌شود.

یکی از این ساعات درونی (بیولوژیک)، ساعت شبانه روزی است که مرکز آن در مغز ما است.

تقریباً تمامی حیوانات دارای این ساعت بیولوژیک شبانه روز هستند که در مورد انسان طول مدت آن نزدیک به 24 ساعت است و توسط آن همانند طبیعت بدن دوره های شب و روز را طی می‌کند. به طوریکه بدن را برای استراحت و خواب در شب ها آماده می‌کند.

این ساعت بیولوژیک شبانه روزی در حوالی 4 تا 6 ماهگی تا حدودی به یک نظم خاصی می‌رسد، به نحوی که به کودک این امکان را می‌دهد تا بیشتر خواب خود را در شب داشته باشد و در حوالی یک سالگی نظم و فعالیت این ساعت به یک سطح ثابت و پایدار می‌رسد.

هرچه این ساعت بیولوژیک شبانه روزی دیرتر تنظیم شود، امکان اصلاح آن در ماه ها و سال های بعد مشکل تر خواهد بود.

لذا اگر می‌خواهید کودک از یک خواب خوب و سالم و منظم برخوردار شود، می‌بایست از همان سال های اول با خواب کودک به درستی برخورد شود.

علت مشکلات خواب در کودکان چیست؟

حتی اگر کودک در 2 سال اول تولد دارای برنامه  و الگوی خوابی منظم و خوب بوده باشد، باز هم به دلیل تغییرات تکاملی چشمگیر، بسیاری از خردسالان (به خصوص در سن 2 تا 3 سالگی) دچار برخی مشکلات در به خواب رفتن و در خواب ماندن خواهند شد.

برای اینکه دریابیم این تغییرات چه تأثیری بر روند خواب کودک دارند و چگونه با آنها به درستی برخورد کنیم، ابتدا لازم است نگاهی اجمالی به تغییرات احساسی عاطفی و ادراکی کودک در این سنین و ارتباط آنها با خواب بیاندازیم:

دنیای خیالی و جادویی کودکان

برای کودکان 2 تا 3 ساله (حتی تا 5 ساله) میان دنیای خیالی و واقعی مرز مشخص و واضحی وجود ندارد و برای (ذهن) آنها همه چیز امکان پذیر است (صحبت کردن یا پرواز حیوانات یا غیب کردن اشیاء، دادن غذا به عروسک و لولو، هیولا و…(

به همین دلیل حتی اگر شاهد خارق العاده ترین شعبده بازی ها و تردستی ها باشند، برایشان پیش پا افتاده و غیرمهیج است.

این ویژگی ذهنی، آشفتگی زیادی در ذهن کودک به وجود می‌آورد که با روند به خواب رفتن (آرامش مغز و ذهن) در تضاد است.

همچنین ممکن است کودک در پی دیدن رویایی ترسناک نیمه شب بیدار شده و بیان کند که غولی در زیر تخت او یا داخل کمد مخفی شده است.

خودمحوری کودکان

از ویژگی های دوران کودکی، خودمحوری -نه خودخواهی- است.

به این معنی که کودک خود را مرکز عالم می‌داند و هر چیز که پیرامون او می‌گذرد، به نحوی در ارتباط و یا در خدمت او است.

به همین دلیل اگر پدر و مادر با هم جروبحث و نزاع کنند یا مادربزرگ مریض شود، ممکن است چنین تصور کند که او عامل چنین وقایعی او بوده است.

همین کافی است که ذهن کودک را در شب مشغول و آشفته کند و یا اگر نصف شب بی خوابی به سرش بزند و یا غذا بخواهد تعجب کرده و طلبکار خواهد شد که چرا دیگران خواب هستند.

پدر و مادر، قادر مطلق

پدر و مادر آگاه و مهربان از طریق برآورده کردن تمامی نیازهای کودک در 2 سال اول تولد (که تقریباً محدود به غذا و ارتباط احساسی عاطفی بوده است) در فرزند خود حس اعتماد و اطمینان به پدر و مادر و دیگران و جهان را می‌کارند.

به همین دلیل پدر و مادر در ذهن کودک حکم غول چراغ جادو و قادر مطلق را بازی می‌کنند. و کودک برای هر مشکلی به آنها مراجعه کرده و پناه می‌برد.

اما در حوالی 2 تا 3 سالگی با تکامل ادراکی و برخورد صحیح پدر و مادر، با یک واقعیت دیگری مواجه می‌شود: 

اینکه دیگر پدر و مادر قادر مطلق نیستند (نمی‌توانند باران را متوقف کنند، نمی‌دانند که در درون او چه می‌گذرد، نمی‌توانند و…(

این چالش و آشفتگی ذهنی به ویژه در شب ها خود را بیشتر نمایان کرده و موجب اشکال در خواب کودک می‌شوند.

خواسته ها و امیال نامحدود کودکان

کودکی که تا قبل از این فقط تعداد انگشت شماری خواسته داشت، حال خواسته هایش نه تنها غیر قابل شمارش خواهد شد بلکه محدودیتی برای آنها نیز متصور نیست.

اگر یک بستنی خوبه چرا 5 تا نه؟! اگر به اختیار او باشد کل مغازه اسباب بازی فروشی خالی خواهد شد، و با هیچ منطقی نیز قابل تغییر نیست.

در اینجاست که کودک کم کم با توانایی ها و ناتوانایی های خود آشنا شده و کم کم از آسمان خیال و رویا پا بر زمین واقعیت ها می‌گذارد.

ابراز وجود در کودکان

کودک برای یافتن خود و ارزیابی توانایی هایش در هر فرصت و موقعیت ممکن، پدر و مادر را به چالش می‌کشاند و تا آنجایی که ممکن باشد با پدر و مادر مخالفت می‌کند.

حال در نظر بگیرید اکثر بالغینی که (ظاهرا) منطق و شعور دارند با کوچکترین مشاجره یا مسئله ای مخالف میل شان نه تنها شب خوابشان نمی‌برد بلکه تا چندین شب کابوس دیده و در طول روز نیز به هم می‌ریزند.

چگونه انتظار داریم فرزندانمان با چنین تغییرات و تعارض ها و کشمکش های ذهنی، خیالی راحت داشته و به راحتی به رختخواب بروند و تا صبح یک نفس بخوابند؟

اما نگران نباشید، خوشبختانه با برخورد صحیح، فرزندانمان این مراحل و چالش ها را به خوبی پشت سر خواهند گذاشت و با کمترین صدمه به مرحله بعدی زندگی خود قدم خواهند گذاشت.

اصول صحیح خواباندن کودک

زمان خواب کودک

با توجه به طول مدت خواب مورد نیاز و برنامه خانواده و کودک در طول روز، معمولاً ساعت بین 7 تا 9 شب بهترین زمان برای خواباندن کودک است.

برای اعلام زمان خواب استفاده از ساعت زنگ دار و یا سایر وسایل مشابه الگوی بسیار خوبی است.

با این روش نه تنها از تکرار این جمله که ساعت خواب است جلوگیری می شود و تقابل بین شما و فرزندتان را کمتر می کند بلکه حس کنترل و مسئولیت پذیری را در کودک برمی انگیزد.

آداب و رسوم قبل از خواب کودک

این مرحله در آماده سازی کودک برای خواب و آموزش نظم و انضباط بسیار مهم و کارآمد است.

در این مرحله که معمولاً بیش از 30 دقیقه به طول نمی انجامد، جو و فضای خانه آماده شده و کودک اولین قدم ها را برای جدا شدن بندناف روانی اش از پدر و مادر برمی‌دارد.

در عین حال به تدریج درمی‌یابد که این جدایی نه تنها پایان کار نیست بلکه خود را به عنوان موجودی مستقل از پدر و مادر که قادر به ادامه حیات است، می‌یابد و تحت کنترل قرار دادن زندگی را به کمک مادر و پدر تجربه می‌کند.

این آداب و مراسم بر حسب ویژگی های فردی کودک می تواند مجموعه ای از موارد زیر باشد:

• مسواک زدن

• دوش گرفتن

• تعویض لباس

• خواندن کتاب قصه یا گوش دادن به نوار قصه

• صحبت کردن در مورد اتفاقات روز

• مالش پشت یا نوازش سر و موها

• دعا کردن

• و سرانجام در پایان کار بغل کردن و بوسیدن و شب بخیر گفتن و به خواب رفتن

در رابطه با وضع این آداب بهتر است نکات زیر را مدنظر داشت:

• بهتر است پدر و مادر به طور متناوب (و یا به صورت مشارکتی) در اجرای این مراسم به کودک کمک کنند. اما اگر کودک فقط با یکی از آنها راحت باشد، نباید پافشاری نمود. به جای آن باید در طول روز با کودک تعامل بیشتری داشت تا کودک تمایل بیشتری از خود نشان دهد.

• به کودک این امکان داده شود تا در انتخاب برخی از مقررات مختار و صاحب نظر باشد (خواندن قصه یا گوش دادن به نوار قصه، نوع لباس در زمان خواب و یا نوع خمیر دندان(.

• برحسب تمایل کودک، می‌توان درب اتاق خواب وی را نیمه باز یا به طور کامل باز گذاشت (ولی بجز شرایط خاصی آن را قفل نکنید(.

• بر حسب سلیقه و تمایل کودک از چراغ خواب، یا آب نما با نور کم و وسایل نظیر آن استفاده کنید.

• تمامی تمهیدات لازم ایمنی برای جلوگیری از حوادث احتمالی نیمه شب اتخاذ شود (عدم وجود وسایل نوک تیز، ثابت کردن کتابخانه به دیوار و …(

• به جز برخی از آداب ثابت (نظیر مسواک زدن و احتمالا دوش گرفتن) بایستی نوع مراسم بر حسب ویژگی های شخصیتی و فردی کودک تعیین شوند. برخی از کودکان از طریق کلام و صحبت ارتباط بهتری برفرار می‌کنند و آرام می‌شوند و برخی دیگر از طریق دیدن و لمس کردن.

• گرفتن عکسی از کودک در زمان انجام این مراسم (و یا بریدن عکس های مرتبط از مجله یا کتاب قصه) و در معرض دید قرار دادن آنها، فکر خوبی برای یادآوری دائم و تشویق کودک در انجام آنهاست.

• تمامی جو خانه باید همسو و در راستای زمان خواب کودک تغییر کند (عدم بلندکردن صدای رادیو یا تلویزیون، عدم برگزاری میهمانی در این ساعت و…(.

• دادن یک فنجان شیر گرم در نزدیکی زمان خواب و استفاده از یک موزیک ملایم برای کمک به خواباندن کودک در برخی از کودکان تا حدی موثر هستند.

ثبات و پایداری

اگرچه کودکان در این سنین در زمان تفریح و بازی از به هم ریختگی و آشفتگی استقبال می‌کنند اما در امور زندگی نیاز به ثبات و یکنواختی دارند و هر نوع تغییر در این برنامه ها می‌تواند باعث برهم ریختن ذهن و الگوی رفتاری کودک شود.

لذا به جز در موارد استثنایی نباید از این چهارچوب مراسم و آداب خارج شد و یا برخی مراحل را حذف کرد.

از طرف دیگر تغییراتی همچون مسافرت، میهمانی دیر وقت شبانه و ورود به مهد کودک و امثال آن می‌توانند باعث اختلال در نظم خواب کودک شوند. پس تا حد امکان باید از چنین تغییراتی جلوگیری نمود.

در صورت اجتناب ناپذیر بودن چنین تغییراتی (از جمله آغاز ورود به مهد کودک) باید زمان و توان بیشتری در نزدیکی زمان خواب کودک اختصاص داد تا با برقراری ارتباط احساسی عاطفی، فیزیکی و کلامی بیشتر اطمینان و آرامش درونی کودک را تقویت نمود.

با به کار بردن تمهیدات بیان شده اکثر کودکان ظرف یک هفته (و اکثراً ظرف چند روز) یک برنامه خواب خوب و منظمی پیدا خواهند کرد.

تماس فیزیکی  با کودک در موقع خواب

معمولاً تمایل کودکان به تماس فیزیکی با پدر و مادر به دلیل اضطراب جدایی، یا ترس از تاریکی و برای به دست آوردن احساس امنیت بیشتر است.

و تا زمانیکه این گونه ترس ها معنی خاصی نداشته باشد و شما با آن راحت باشید و دقیقاً قبل از اینکه او به خواب برود شما از او جدا شوید، بلامانع است. بهترین روش برقراری ارتباط فیزیکی با کودک در چنین شرایطی در دست گرفتن دست کودک یا نوازش موها و سر او و یا مالش پشت او است.

لذا بدون اینکه واکنش واضح  و یا منفی به این رفتار کودک نشان دهید، با درایت و ظرافت این تمایل را آنگونه که شما راحت هستید و بهتر است، هدایت کنید.

راه دیگر این است که به کودک عروسک مورد علاقه اش را داد تا او را در آغوش بگیرد و با او بخوابد (اگر هر دو را خواست از آن دریغ نکنید(.

مجدداً باید متذکر شد که ارتباط  فیزیکی باید محدود و تا قبل از به خواب رفتن کودک باشد.

بدین معنی که اگر قرار باشد کودک ساعت 9 به خواب برود، باید پس از خواندن داستان و پرسش اینکه چیزی لازم دارد یا نه؟! کودک را بوسید، شب بخیر گفت و اتاق را ترک کرد.

اگر کودک خواستار حضور شما باشد باید برای او کاملاً مشخص کنید که پس از گفتن شب بخیر، تا زمانی که او به خواب برود شما در روی صندلی نشسته و مشغول کار خود (مثلاً مطالعه، بافندگی و…) خواهید بود ولی هیچگونه صحبت و مکالمه ای قابل قبول و جایز نخواهد بود و (در صورت تخطی اتاق را ترک خواهید کرد(.

اگر متوجه شدید که حضور شما موجب به خواب نرفتن کودک می‌شود، بهتر است اتاق را ترک کنید و بعد از 10 تا 15 دقیقه بدون هیچ صحبت و واکنشی به او سر بزنید (برای مدت 10 تا 20 ثانیه(.

مخالفت و گریه زاری موقع خواب در کودکان

این مسئله در 20 تا 25 درصد خردسالان و اغلب در کودکانی که به تازگی اتاق خواب مجزا پیدا می‌کنند و یا تغییرات محیطی در خانواده (مسافرت) و یا مراحل تکاملی فردی (یادگیری مهارت جدید) و یا ورود به فضایی جدید (شروع مهدکودک، کودکستان یا دبستان) را تجربه می‌کنند، اتفاق می‌افتد.

یکی از تکنیک های بسیار جدید که در چند سال اخیر مورد مطالعه قرار گرفته و در بیش از 90 درصد موارد در کودکان 3 تا 10 ساله (و حتی 2 ساله و یا بیشتر ) به خوبی جواب می‌دهد، تکنیک کارت عبور شب است.

تکنیک کارت عبور شب

در این روش ابتدا با همکاری و نظر کودک، کارتی به ابعاد کف دست با درج نام کودک طراحی می‌شود و قبل از خواب در اختیار کودک قرار داده می‌شود (یا در کنار تختش گذاشته می‌شود(.

سپس به کودک توضیح داده می‌شود که بعد از زمان خواب و شب بخیر گفتن، او فقط اجازه دارد یک بار از این کارت استفاده کند و برای مدت کوتاهی برای نوشیدن آب، رفتن به دستشویی و یا در آغوش گرفتن مادر و یا پدر، از اتاق خود خارج شود.

اگر بیش از یک بار این عمل تکرار شود، مادر یا پدر باید بدون صحبت و نگاهی (حتی چشم در چشم) کودک را به اتاق خود هدایت کنند و به رختخواب بازگردد.

برخی از کودکان ممکن است در روزهای اول چند بار این عمل را تکرار کنند ولی اگر پدر و مادر وظیفه خود را به درستی انجام دهند (بدون صحبت و ارتباط ( تقریباً تمامی کودکان ظرف 2 هفته برنامه خواب منظمی پیدا خواهند کرد.

اما در مورد گریه و زاری باید به کودک تذکر داد که این عمل او باعث آزار سایر اعضاء خانواده خواهد شد و در صورت تداوم درب اتاق او بسته خواهد شد و در مرحله بعدی، برخی از امتیازات او گرفته خواهد شد (نظیر محروم شدن از برخی از اسباب بازی ها یا برنامه تلویزیونی مورد علاقه اش برای روز بعد(.

اگر کودک اعلام کرد که خوابش نمی‌آید، می‌توان به او گفت که بدون ایجاد سر و صدا می‌تواند در اتاق خود بازی کند و یا کتاب قصه را نگاه کند ولی حق بیرون آمدن از اتاق خود را ندارد.

به هیچ عنوان نباید اجازه داد تا کودک از حربه گریه کردن به خواسته اش برسد.

اگر پس از 5 تا 10 دقیقه همچنان به گریه خود ادامه دهد، می‌توان به او سر زد و متذکر شد که در صورت توقف گریه درب اتاق او باز گذاشته می‌شود.

معمولاً در نوبت دوم یا سوم، کودک گریه را متوقف کرده و یا حتی به خواب رفته است.

نکته مهم در این رابطه مصمم بودن” پدر و مادر و عدم برقراری ارتباط طولانی با کودک است (فقط در حد هشدار دادن در مورد نتایج و عواقب رفتار خود(.

بیدار شدن از خواب و گریه شبانه  کودک و یا خروج از اتاق

این مساله نیز معمولاً ریشه در همان مسائل ذکر شده در مورد مخالفت در به خواب رفتن دارد ولی باید به فکر علل دیگری همچون کابوس شبانه و دیدن خواب های ترسناک، ترس و نهایتاً بیماری نیز بود.

در این حالت باید جهت اطمینان از عدم وجود مسئله جدی به کودک سر زد و او را چک کرد.

اگر مسئله خاصی وجود نداشت باید با محبت و مهربانی او را به اتاق و رختخوابش بازگرداند و تشویق به خوابیدن نمود و اتاق را ترک کرد.

توجه:

اگر کودک در طول روز فعالیت فیزیکی جدی داشته باشد و بیماری خاصی نداشته باشد و وقایع و تجربیات منفی در طول روز نداشته باشد، به طور معمول، مشکل بی خوابی نخواهد داشت و با حمایت شما به خوبی مجدداً به خواب خواهد رفت.

اما چنانچه با راهکارهای ذکر شده موفق به رفع مشکلات خواب کودک خود نشدید، حتماً مسئله را با متخصص روانشناس و مشاور کودک درمیان بگذارید.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/3-chra-kvdk-mn-dr-bh-khvab-rftn-mshkl-dard.html

روش های آموزش زبان به کودکان

آموزش زبان به کودکان راهیست که نیاز به مهارت و تجربه کافی دارد. برگردید به دوران کودکیتون، یادتون میاد وقتی یه بزرگتر ازتون سوال میکرد و جوابش رو بلد نبودید با دهان باز فقط نگاه میکردید؟

نه به خاطر بی ادبی، بلکه به این دلیل که حرفهاشون براتون نامفهوم و گنگ بود؟

این دقیقا همون حسی هست که بچه ها ( مبتدی ها) در ابتدای کار سر کلاس دارند. اگر معلم به زبان انگلیسی صحبت کنه، بچه ها هیچی متوجه نمیشن، ذهنشون قفل و مضطرب میشن. برای همین آموزش زبان به کودکان راحت نیست.

روش های آموزش زبان به کودکان

وقتی برای اولین بار وارد کلاس بچه های مبتدی میشید، خودتون رو جای اونها بگذارید.

اگر یک غریبه بیاد به شما جملات عجیب و نامفهوم بگه و انتظار داشته باشه شما هم عینا بهش پاسخ بدید چه حسی بهتون دست میده؟ یه کم اعصاب خورد کن به نظر میاد!

قطعا آموزش زبان به کودکان مبتدی بسیار کار سختی هست چرا که اونها هیچ دانش قبلی درباره زبان ندارند و کاملا خام” هستند.

گاهی اوقات آشنایی با حروف انگلیسی و اعداد رو ندارند و حتی معنی کلمات ساده مثل hello و goodbye رو هم نمی دونند.

اشتباه معلم ها

بعضی از معلم های تازه کار وقتی وارد کلاس میشن از همون اول شروع میکنند به انگلیسی صحبت کردن.

اینکه تمام جمله ها رو انگلیسی بیان کنیم اشتباه هست.  نباید تمام تکالیف و تمرین هایی که سرکلاس به بچه ها واگذار میکنیم به انگلیسی باشه.  مثلا نباید اینطور بگیم:

You guys, now we are going to look at a new structure today so .let’s get those textbooks out

چون در این صورت بچه ها فکر میکنند معلمشون از مریخ اومده !

به جای گفتن این جمله طولانی و نامفهوم، اون رو کوتاه تر بیان کنید؛ مثلا بگید:

?Take out your books, Ok

به جای کلمه اوکی، بسته به شرایط، از زبان بدن هم استفاده کنید.  زبان بدن در آموزش به کودکان بسیار موثر هست، چون به یادگیری اونها کمک میکنه.

حتی به شما به عنوان معلم کمک میکنه تا متوجه بشید بچه ها چیزی متوجه شدند یا نه؟

چرا کودکان از یادگیری زبان جدید فراری اند؟

یک اشتباه ناشیانه دیگه که در تدریس به افراد مبتدی یا بچه ها اینه که معلم با فرض اینکه همه متوجه درس شدند از اون مبحث عبور میکنه و در اصلاح check understanding” انجام نمیده تا مطمئن بشه همه متوجه دستورات کلاس هستند.

زبان بدن

در جلسه اول ( بعضا تمام جلسات ) ممکنه خیلی از بچه ها یا حتی بزرگ ها از پرسیدن سوال و گفتن اینکه متوجه نشدند خجالت بکشند یا بترسند.

در نتیجه ترجیح میدن به جای پرسیدن ساکت بمونن. باید تا جایی که میتونید جو رو عوض کنید و نذارید کلاس حالت خشک و رسمی داشته باشه.

باید زبان بدن شاگردهاتون رو بخونید.  معمولا از حالات چهره و زبان بدن میشه حدس زد که مطلب رو فهمیدن یا نه. میتونید چند تا سوال کوچیک بکنید تا مطمئن بشید.

زمان کافی بدید

به عنوان معلم نباید از بچه هایی که تازه با زبان انگلیسی آشنا شدند توقع داشته باشیم که سریع متوجه حرفهای ما بشن.

باید به اندازه کافی مثال برای زدن داشته باشیم، ازشون مطمئن بشیم که متوجه درس شدند، و به اندازه نیاز بهشون زمان بدیم تا تمرین کنند و آنچه تدریس شده رو یک بار در ذهنشون مرور کنند.

وقتی یک مبحث سر کلاس تدریس میشه باید بعدش از بچه ها بخواهیم که اون مبحث رو به تنهایی و یا گروهی یا دو به دو با هم تمرین کنند. پس باید زمان کافی داشته باشن و تحت فشار نباشن تا بتونن حتی اشتباه کنن تا اون مطلب براشون جا بیفته.

خسته کننده نباشید

بچه ها موجودات پر انرژی هستند پس نمی تونیم توقع داشته باشیم مثل مجسمه بشینن و به حرفهای طولانی و بعضا خسته کننده ما گوش بدن. اگه حرفهای ما براشون جذاب نباشه زود خسته میشن و تمرکز خودشون رو از دست میدن.

فلش کارت

راه های زیادی وجود داره که یادگیری زبان رو برای بچه ها ساده و لذت بخش کنه. یکی از بهترین کارها استفاده از فلش کارت هست. فلش کارت به دلیل داشتن عکس های کودکانه و جذاب، بچه ها رو جذب میکنه.

بازی با فلش کارت در خانه

به عنوان پدر یا مادر اگه هنوز فرزندتون رو به کلاس نفرستادید فلش کارت رو میتونید توی خونه استفاده کنید. به این شکل که روزی یک کلمه با استفاده از فلش کارت به فرزندتون آموزش بدید. حتی روزی یک کلمه هم کافیه و لازم نیست به کودکتون فشار بیارید.

بازی کنید

بچه ها عاشق بازی کردن هستند. وقتی به بچه ها بگیم بیاید با هم بازی کنیم چشماشون از خوشحالی برق میزنه.  وقتی بازی رو با تدریس ادغام کنیم تاثیر مثبتی روی یادگیریشون میذاره.

یکی از بازیها پانتومیم هست. میتونید از موضوعات ساده شروع کنید و از بچه ها بخواهید که حدس بزنن.

یکی از بازی‌ها حدس زدن کلمات هست.  به این شکل که شما یک کلمه در نظر میگیرید و از بچه ها میخواهید که حروف اون رو حدس بزنن. سعی کنید برای بازی‌ها جایزه یا امتیاز در نظر بگیرید تا بچه ها بیشتر انگیزه پیدا کنند. حتما در بازی‌ها خلاق و پر شور عمل کنید. سعی کنید خودتون بازی اختراع کنید یا از خود بچه ها برای ابداع بازی ایده بگیرید.

موسیقی، کارتون، فیلم

میتونید متناسب با سن فرزند یا شاگردهاتون موزیک پیدا کنید و از بچه ها بخواهید تا کلماتش رو تا جایی که میتونن تکرار کنن. یا کلمه هایی که متوجه میشن رو پای تخته بنویسن.

فقط سعی کنید کل فیلم یا کارتون رو سر کلاس نمایش ندید چون از حوصله کلاس خارج میشه.  میتونید قسمت های جالبش رو جدا کنید و نمایش بدید.

آخرین نکته

بچه ها موجودات فعال و پر انرژی هستند، خودتون رو باهاشون وفق بدید و کلاس رو به محیط جذاب و دوست داشتنی تبدیل کنید. در غیر اینصورت برای همیشه از زبان انگلیسی زده میشن.

آموزش زبان به کودکان، فضا و شرایط و روحیه خاصی می طلبه. میزان انرژی و حوصله رو در خودتون بالا ببرید.

باید خودتون هم ک?ودک بشید و کودک درون خودتون رو فعال کنید تا بهتر نتیجه بگیرید تا در آینده به تعداد افراد کاربلد و علاقمند به زبان انگلیسی اضافه بشه.

یک هدف مهم که در دوره کودکان آکادمی ۲۴ talk دنبال می شود، ایجاد علاقه و انگیزه کافی برای یادگیری زبان انگلیسی در فرزندان شماست. داشتن یک تجربه خوب و مثبت از کلاس زبان بسیار ارزشمند است و باعث جلوگیری از دلسردی کودکان برای ادامه یادگیری در مقاطع بالاتر خواهد شد.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/315-rvsh-hay-amvzsh-zban-bh-kvdkan.html

سوالات مادران در مورد تغذيه کودک

1. کودک من بسیار فعالیت میکند ، اما غذای زیادی نمی خورد. آیا جایی برای نگرانی دارد یا خیر ؟

تا زمانی که سر حال است و رشد خوبی دارد، جای نگرانی نیست. کودکان نوپا در حدود 15 ماهگی اشتهایشان تا حدی کاهش می یابد. بسیاری از آنها در این مرحله، با وجود اینکه فعالیت بسیاری دارند، خیلی کم غذا می خورند. به نظر می رسد کودکانی که به اندازه کافی آرام و خونسردند، نسبت به کودکان نوپا و فعال مقدار بیشتری غذا می خورند. دقت کنید که کودک خود را با حجم زیادی شیر یا آبمیوه به جای غذا سیر نکند.

2. آیا نوپایی که مقدار کمی غذا می خورد، کم حال و کم انرژی نمیشود؟

به طور تعجب آوری نوپایایان با تغذیه به مقدار کم به زندگی و رشد خود ادامه می دهند. به هر حال بهتر است برای آنها رژیم غذایی سالم و متنوعی را در نظر بگیریم. کمبود آهن مهمترین مشکلی است که در این سن نوپایان با آن مواجهند.

3. کودک از خوردن وعده های غذای اصلی خودداری می کند و در عوض بیشتر مابین وعده های غذایی اصلی چیزی می خورد، چه باید کرد؟

 در وعده های غذای اصلی کودک غذاهای مشابه با میان وعده هایی که دوست دارد، به او بدهید. به عنوان مثال، چنانچه او در ساعت 11 صبح چند عدد بیسکویت می خورد و ساعت 1 بعد از ظهر دوست دارد مقداری ماست بخورد، می توانید در ساعت 11:30 چند عدد بیسکویت و ماست را مخلوط کنید و به عنوان ناهار به او بدهید.

4. کودکم از خوردن اکثر غذاها امتناع می کند، در این شرایط چه باید کرد؟

این مساله طبیعی بوده، بخصوص اگر اغلب یک نوع غذا برایش تهیه کنید. سعی کنید انواع مختلفی از غذاها را برای او تهیه آماده کنید. ممکن است کودک بسیار عطش داشته باشد؛ در اینصورت یک لیوان آب یا آبمیوه به او بنوشانید، اما به مقدار زیادتر به او مایعات ندهید تا حجم معده اش را پر نکند. چنانچه کودک همیشه از خوردن یک نوع غذای خاص امتناع می کند، آن را از رژیم غذایی او کنار بگذارید. شاید در آینده به آن غذا علاقمند شود، اما اگر او را مجبور به خوردن آن غذا بکنید، ممکن است برای مدت طولانی از آن متنفر گردد.

5. چگونه می توان کودک را از خوردن تنقلات باز داشت؟

تنقلات را در دسترس وی قرار ندهید، هنگامی که او به واقع گرسنه شد، وعده غذایی اش را به او بدهید. برخی از نوپایان اشتهای بسیار زیادی دارند و علاوه بر سه وعده اصلی، به مقداری میان وعده غذایی هم نیاز دارند.

6. آیا می توانم به کودکم برای رفع تشنگی شیر گاو بنوشانم؟

از سن 12 ماهگی می توان شیر گاو را جایگزین نوشیدنی اصلی او کرد.

7. چه نوع از میان وعده های غذایی را به نوپایم می توانم بدهم؟

میوه های تازه، پنیر، ماست، شیر، سرلاک، تخم مرغ آب پز، نانهای فانتزی و سبزیهای خام، میان وعده های پيشنهادي هستند.

8. کودک من بسیار آهسته غذا می خورد،چه ار باید کنم تا او کمی تندتر غذایش را بخورد؟

متاسفانه خیر، باید به او اجازه بدهید تا هر زمان که می خواهد بخورد و وقتی کاملا سیر شد، می توانید بشقاب غذایش را بردارید.

9. آیا می توانم هنوز هم به نوپایم از شیر خودم بدهم؟

بله، اما او به سه وعده غذای اصلی هم نیاز دارد و شیر مادر منبع اصلی تغذیه او نخواهد بود. در این زمان، میزان مکیدن مادر توسط  نوپا کاهش می یابد.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/312-svalat-madran-dr-mvrd-tghzh-kvdk.html

چگونه آب مروارید در کودکان درمان میشود؟

پاسخ:

به کدر شدن عدسی های چشم، کاتاراکت یا آب مروارید گفته می شود؛ عدسی کدر شده، مانع رسیدن اشعه های نور به شبکیه شده و سبب تاری دیده می شود.

اگرچه آب مروارید، بیماری بزرگسالان است اما در شیرخواران نیز بر اثر عفونت های ویروسی مانند سرخجه در حین حاملگی ایجاد می شود. آب مروارید در دوران کودکی نیز اغلب به علت صدمه به چشم یا ابتلا به بیماری، رشد غیر طبیعی عدسی یا ظهور دیر رس علایم ارثی ایجاد می شود.

آب مروارید های دوران کودکی فقط باعث کدر شدن قسمت هایی از لنز می شوند بنابراین اختلالی در بینایی فرد ایجاد نمی کنند. معمولا آب مروارید های کوچک احتیاج به درمان ندارند اما این افراد باید به صورت دوره ای معاینه شوند. آب مروارید های با اندازه متوسط که موجب اختلال بینایی می شوند نیز احتیاج به عینک یا درمان آمبلیوپیا ( تنبلی چشم) دارند اما آب مرواریدهای بزرگتر که همراه با اختلال بینایی شدیدتر هستند، احتیاج به جراحی فوری دارند. در این نوع کاتاراکت چشم پزشک با استفاده از روش های جراحی و با کمک میکروسکوپ، تمام عدسی یا محتوای کدر شده را بر می دارد.

کودکانی که درسنین بالاتر به علت کاتاراکت دچار کاهش بینایی شده اند، می توانند مانند بزرگسالان درمان شوند زیرا تکامل بینایی آنها کامل شده است. در اثر کاتاراکت دید شیرخوار یا کودک، ضعیف شده و می‌تواند موجب تنبلی چشم ( آمبلیوپی) شود.

اگر کودک تنبلی چشم داشته باشد، برداشت آب مروارید اولین قدم برای درمان آنها به حساب می آید. سپس تصحیح عیب اپتیکی برای او لازم است. پس از آن باید چشم خوب تا بهبود بینایی چشم مبتلا به تنبلی چشم، بسته شود. بستن چشم خوب باعث می شود که فرد به اجبار از چشم ضعیف استفاده کند؛ بستن چشم باید بر پایه زمان های دوره ای ادامه یابد تا سیستم بینایی کودک کامل شود.

اصلی ترین روش تصحیح بینایی کودک پس از جراحی کاتاراکت، استفاده از عینک یا لنزهای تماسی است. قطعا مشکلات بینایی در فردی که تنها یک چشم او جراحی شده، ظاهر خواهد شد زیرا چشم عمل شده با شماره 20 یا بیشتر تصحیح اپتیکی شده و تصاویر را بزرگتر می بیند. چشم سالم نیز تصاویر را با اندازه واقعی خود می بیند. در نهایت مغز کودک با سرکوب کردن تصویر ناشی از چشم عمل شده این دوگانگی تصویر را تصحیح می کند.

این سرکوب باعث ایجاد تنبلی چشم می‌شود به همین دلیل کودکانی که چشم آنها تحت عمل جراحی آب مروارید قرار گرفته است، حتما برای تصحیح این دوگانگی بینایی نیاز به لنزهای تماسی یا داخلی چشمی پیدا می کنند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/303-chgvnh-ab-mrvaryd-dr-kvdkan-drman-myshvd.html

چرا کودک شما از عینک زدن خوشش نمیاید؟

یکی از مشکلات رایج بینایی در بین کودکان به ویژه در سنین مدرسه نزدیک بینی است. در واقع یکی از مشکلات رایج بینایی در بین کودکان به ویژه در سنین مدرسه نزدیک بینی است که با تشخیص پزشک قابل درمان است و معمولا این کودکان باید از عینک استفاده کنند اما آیا فرزندتان به همین آسانی از عینک استقبال می کند یا از آن دسته کودکانی است که نیاز به عینک دارد ولی به دلایل مختلفی از زدن عینک سرباز می زند؟

فرزند شما از اینکه مورد تمسخر قرار گیرد، می ترسد
در یک آزمایش اخیر چشم پزشکی متوجه می شوید که فرزند شما دچار نزدیک بینی است و تنها با استفاده از عینک طبی این مشکل برطرف می شود. اما فرزندتان از عینک زدن خود داری می کند. چرا؟ یکی از دلایل معمول آن مسخره شدن توسط گروه همسالان است. اما باید بدانید استفاده نکردن از عینک و ضعف در بینایی مسائل مهم تری در یادگیری او ایجاد خواهد کرد.

اعتماد به نفس او را افزایش دهید
به او بگویید با عینک بسیار زیباتر است. با اینکه ممکن است شانه بالا بیاندازد و بگوید تنها شما هستید که این حرف را می زنید اما او همچنان دوست دارد از زبان شما جملات مثبت بشنود.
می توانید برایش مثال هایی از بازیگران، آهنگسازان و افراد موفق و مشهوری که از عینک استفاده می کنند بزنید و همچنین به او بگویید او تنها کسی نیست که عینک خواهد داشت. همچنین به او بگویید که بقیه همکلاسی هایش ممکن است چنین مشکلی را به زودی بفهمند و آنها نیز از عینک استفاده کنند.

بر فواید عینک تاکید کنید
به او تاکید کنید که با استفاده از عینک کارایی او در مدرسه بالاتر می رود. برای او درباره نزدیک بینی توضیح دهید و اینکه عینک چطور می تواند به شفاف تر دیدن او در کلاس کمک کند. در این سن او به اندازه ای بزرگ است که بفهمد عینک برای او زندگی را آسان تر و بهتر می کند. به او نگهداری تمیز و مناسب از عینک را یاد دهید و برایش یک جا عینکی زیبا و جذاب بخرید.

معلم را در جریان بگذارید
اگر فرزندتان با وجود تمامی توضیحات، تشویق و حمایت شما همچنان بابت عینک زدن شکایت دارد با معلم او صحبت کنید. ممکن است او نسبت به مسخره کردن فرزند شما در کلاس بی خبر باشد. پس او را آگاه کنید. صحبت و تذکر معلم به برخی از بچه ها تاثیر مثبت و فوری داشته و به تمسخر فرزندتان پایان خواهد داد.

به او اجازه انتخاب دهید
خوشبختانه، صدها مدل فریم عینک مختلف برای بچه ها وجود دارد. همانطور که بودجه خود را در نظر می گیرید به او اجازه دهید تا عینکش را خودش انتخاب کند، مدلی که با آن راحت تر است و به او بیشتر می آید. هر چقدر فرزندتان در پروسه انتخاب عینک درگیرتر باشد علاقه او به استفاده از آن بیشتر می شود . سعی کنید تا از عینک به عنوان یک مد و زیبایی استفاده کند نه چیزی که زیبایی ظاهر او را کم می کند.
استفاده نکردن از عینک و ضعف در بینایی در یادگیری کودک مشکل ایجاد خواهد کرد. 

تنها زمانی که بزرگ می شود می تواند از لنز استفاده کند
 با گذر زمان فرزند شما هر روز از عینک استفاده خواهد کرد. نظرات منفی که از گروه همسالانش می گیرد به تدریج کمتر شده و او با آسودگی بیشتری از عینک استفاده می کند.
زمانی که فرزندتان کمی بزرگ تر و پخته تر شود، می توانید برایش لنز در نظر بگیرید. بعضی بچه ها ممکن است لنز را به عینک ترجیح دهند در نتیجه به مراقبت، توجه و دقت بیشتری نیاز دارند. بهتر است از یک متخصص چشم م بگیرید تا میزان استفاده از لنز را کنترل کند. زیرا لنز با هر شیوه زندگی سازگاری ندارد و ممکن است برای بعضی افراد استفاده از عینک پیشنهاد بهتری باشد.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/297-chra-kvdk-shma-az-eynk-zdn-khvshsh-nmyayd.html

 تقویت حافظه کودکان با استفاده از روش های کاربردی

کودکان و آینده آنها برای ما همیشه حائز اهمیت بوده است. خصوصا وقتی صحبت از عملکرد مغز و حافظه آنها می شود، اهمیت موضوع برای ما افزایش می یابد. اما اگر کودک شما در حفظ مطالب و یادگیری آنها مشکل دارد، شما تاکنون کدام راههای تقویت حافظه کودکان را امتحان کرده اید؟
چقدر با این روش ها آشنا هستید و یا از آنها استفاده می کنید؟  در این مقاله سعی می کنیم تا شما را با تعدادی از مهمترین و بهترین روش های تقویت حافظه کودکان آشنا کنیم، تا دیگر نگرانی در مورد حافظه فرزندانتان نداشته باشید.

تقویت حافظه کودکان به کمک مواد غذایی

 مواد غذایی همیشه در سلامتی ما اهمیت ویژه ای دارند. مواد غذایی همچنین می توانند مانند یک دارو موجب بهبود و یا تضعیف عملکرد ارگانهای داخلی بدن ما نیز شوند. از این رو دانستن اینکه کدام مواد غذایی برای تقویت حافظه کودکانمان مفید است، می تواند به ما در بهبود این موضوع کمک بسیاری کند. استفاده از مغز ها و آجیل ها مثل گردو، میتواند برای تقویت حافظه فرزندان شما مفید باشد. همچنین مصرف مداوم ماهی و سبزیجات حاوی آنتی اکسیدان ها و کاهش میزان مصرف غذاهای پرچرب و شور مثل فست فود ها، تا حد بسیاری برای سلامت مغز کودکان و عملکرد حافظه آنها مهم است.

تقویت حافظه کودکان به کمک تمرین های ذهنی

تمرین های ذهنی همواره بهترین روش برای تقویت حافظه بوده و هستند. اما برای استفاده از آنها، ابتدا باید بدانیم که کدام تمرینات برای کودکان مناسب است. ما اینجا 4 تمرین مهم را که به شما و فرزندتان کمک میکنند تا حافظه بهتری داشته باشد معرفی میکنیم:

تصویر سازی را به او بیاموزید

همانطور که پیشتر هم گفتیم، تصویرسازی یکی از ارکان مهم تقویت حافظه، بخصوص در کودکان است. ذهن کودکان بسیار بیشتر از ما به تصاویر علاقه دارد و آنها را به خاطر می سپارد. برای اینکه کودک بتواند به راحتی تصویرسازی کند، میتوانید مطالب را به شکل یک داستان درآورده و برای او نقل کنیم. همزمان باید از کودکمان بخواهیم که داستان را در ذهنش تجسم کند. اینکار کمک میکند تا مطالب که به صورت داستان و تصاویر در آمده اند، به خوبی در درون حافظه کودک ثبت شوند. می توانید پس از مدتی که کودک در ساخت تصاویر تبحر پیدا کرد، از او بخواهید تا داستان مربوط به آنرا نیز خودش بسازد.

از رنگ های بیشتری استفاده کنید

همانطور که گفته شد، حافظه تصویری کودکان حتی از بزرگسالان نیز قویتر است. پس استفاده از رنگ های مختلف در هنگام یادداشت کردن مطالب و یا نت برداری کردن، میتواند به آنها کمک کند تا همه چیز به راحتی درون حافظه آنها قرار بگیرد. چیزی که رنگها را به یک عامل مهم برای تقویت حافظه تبدیل می کند، این نکته است که مغز ما به راحتی مطالبی را که با رنگهای متفاوت دیده و یاد گرفتته ایم از سایر مطالب و همچنین از یکدیگر تمایز می دهد. این ویژگی باعث می شود که این مطالب براحتی از فیلتر مغز ما عبور کنند و یادگیری و بخاطر سپردن این مطالب بسیار آسان تر باشد.

یادگیری را جذاب کنید

کودکان زمانی که نسبت به یک موضوع علاقه و ذوق بیشتری داشته باشند، آن را راحتتر و بهتر می آموزند. برای همین ما به شما توصیه می کنیم که یادگیری را برای کودکتان جذاب تر و شاداب تر کنید.
با توجه به علایق و سلایق کودک، شما می توانید مطالب را با آهنگ و قافیه و شعر برای او توضیح دهید و به او آموزش دهید تا آنها را به همین شکل با خاطر بسپارد. سعی کنید برای مطالب را در قالبی سرگرم کننده و مثل شعر و بازی به کودکتان آموزش دهید. برای مثال می توانید با او معلم و شاگرد بازی کنید.
در طول این بازی مدام جایتان را با کودک عوض کنید و از او بخواهید که حالا معلم شما شده و به شما چیزهایی که یاد گرفته را آموزش دهد. این کار علاوه بر سرگرم کردن کودک، به ثبت مطالب در حافظه او کمک میکند.

از کودک بخواهید تا نظراتش را بیان کند

معروف است که سقراط هیچگاه در کلاس هایش چیزی تدریس نمی کرده و تنها از دانش آموزانش سوال می کرده است. قاعدتا نه شما سقراط هستید و نه کودکانتان در کلاس فلسفه. اما سوال پرسیدن از کودک و نظر او را خواستن، بدون شک یک راه مهم برای تقویت حافظه اوست. اینکار علاوه بر سنجیدن اینکه
کودک ما تا چه میزان مطالب را یاد گرفته، به کودک کمک می کند تا روحیه کنجکاوی و قدرت درک خود را نیز به طور ناخودآگاه به چالش بکشید و آنرا تقویت کند. 
بد نیست بدانید کودکان کنجکاو در درک و فهمیدن مسائل مختلف بسیار بهتر از سایر کودکان 
عمل میکنند.

تقویت حافظه کودکان به روش های دیگر

علاوه بر روش هایی که ذکر شد، شما می توانید از بازی های فکری مثل پازل ها، شطرنج یا سودوکو (با توجه به گروه سنی کودک) نیز استفاده کنید. ارتباط برقرار کردن بین مطالب جدید با چیزهایی که کودک از پیش یاد گرفته هم یکی از روش های بسیار کاربردی و موثر است. کودکان مهمترین و بهترین سرمایه برای داشتن فردایی بهتر هستند. بکوشیم تا با تعلیم دادن آنها، آینده ای درخشان برای خود و کشور خود بسازیم.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/294-tghvyt-hafzh-kvdkan-ba-astfadh-az-rvsh-hay-karbrdy.html

 7 ویژگی کودکان شاد

والدین به این موارد بسیار توجه می‌کنند، ولی آن‌قدر که باید و شاید به مسائلی که بچه‌ها را خوشحال می‌کند، توجه نشان نمی‌دهند.

زمانی دوران کودکی با بازی‌های بیرون از خانه، و بدون حضور موبایل و تبلت طی می‌شد. آن زمان، بچه‌ها بدون داشتن ابزار و وسیله‌‌ای خاص بازی می‌کردند، یاد می‌گرفتند و اجتماعی بار می‌آمدند؛ مهم‌تر از همه، خوشحال‌تر بودند.

این روزها زندگی‌ کاملا براساس برنامه‌‌ای مشخص پیش می‌رود. بچه‌ها باید در کلاس‌های مختلف شرکت کنند و حتی کاردستی‌هایشان نیز تکراری و محدود است. این روزها جای خالی بازی‌های آزادانه، خلاقیت‌ و انجام کارهای بدون برنامه بیشتر احساس می‌شود.

البته هنوز هم خیلی از بچه‌ها خوشحالند و در حیاط پشتی خانه‌شان، زندگی‌ای پر از هیجان و تازگی دارند. اما بسیاری نیز شاد نیستند و فقط دارند از یک برنامه پیروی می‌کنند و این واقعا مایه‌ی خجالت است، چون شادی حق همه‌ی بچه‌هاست.

چطور می‌توان شاد بود وقتی همیشه کارهای زیادی برای انجام دادن داریم؟ در ادامه‌ی این مقاله با هفت راز کودکان شاد آشنا می‌شوید.

۱. کودکان شاد به‌موقع غذا می‌خورند

احتمالا با خود فکر می‌کنید این که کاری ندارد. باز هم فکر کنید. تا حالا آن‌قدر گرسنه شده‌اید که دل‌تان بخواهد جیغ بکشید؟ وقتی بچه‌ها خوراکی‌شان را از دست می‌دهند یا وقتی مجبورند دو ساعت صبر کنند تا وقت ناهار خانواده برسد، دقیقا همین حس را دارند.

تغذیه کودک در بازه‌های زمانی منظم باعث می‌شود مغز و بدن در حال رشد او به منبع غذایی کافی دسترسی داشته باشد و کودک بتواند گرسنگی‌‌اش را کنترل کند. وقتی بچه‌ها آرام و سیر هستند، بیشتر شادند.

۲. برنامه‌ی خواب منظم دارند

خواب کودک هم نکته‌ی بسیار مهمی است. بله، بله، درست است خواباندن بعضی از بچه‌ها راحت‌تر است اما این مسئله نباید باعث شود اجازه بدهیم کودک هر زمان دلش خواست، بخوابد. بچه‌ها به خواب نیاز دارند و باید این موضوع را به آنها آموزش بدهیم. وقتی بچه‌ها خیلی خسته‌اند، بدعنق می‌شوند اما وقتی خوب استراحت کرده‌اند و آماده‌اند تا روز خوبی داشته باشند، خوشحال‌ترند. بنابراین خواب» (و برنامه خواب منظم) را در اولویت قرار دهید.

۳. بی‌برنامه بازی می‌کنند 

بازی کردن بدون برنامه‌ی قبلی، یکی دیگر از رازهای کودکان شاد است. به نظر می‌رسد هنر بدون برنامه بازی کردن یکی از کمبودهای این روزهاست. امروزه بچه‌ها سرشان با برنامه‌های مختلف شلوغ شده و محو اسباب‌بازی‌هایی هستند که به جای آنها بازی می‌کنند. بهتر است در برنامه‌ی شلوغ آنها تجدیدنظر کنید و زمانی را خالی بگذارید تا بتوانند با هم بازی کنند. بازی برای روح، خوب است.

۴. اجازه‌ دارند احساسات‌شان را ابراز کنند

بچه‌ها هنگام عصبانیت فریاد می‌زنند. وقتی ناراحتند گریه می‌کنند. حتی وقتی نمی‌دانند چه احساسی دارند، پاها را به زمین می‌کوبند یا دور اتاق می‌دوند. جلوی آنها را نگیرید، زیرا به ابراز احساسات شان نیاز دارند. بزرگترها وقتی حال‌شان خوب نیست به یک دوست زنگ می‌زنند و خودشان را خالی می‌کنند ولی بچه‌ها قادر به انجام این کار نیستند. ساکت کردن و سرزنش آنها در جمع هیچ کمکی نمی‌کند. اجازه بدهید با روش خودشان، خودشان را تخلیه کنند و بعد به آنها پیشنهاد کمک بدهید. عصبانیت بچه‌ها شاید برای لحظاتی کوتاه شما را دستپاچه کند ولی بهتر از این است که به او اجازه ندهید احساساتش را بروز دهد و باعث شوید در درازمدت دچار مشکلاتی مثل اختلالات خوردن، افسردگی یا دیگر مسائل روحی شوند.

۵. می‌توانند انتخاب کنند

بچه‌ها روی زندگی خود کنترل زیادی ندارند و این دیگران هستند که مرتب به آنها می‌گویند کجا بروند، چه کار بکنند و چه چیزی بخورند. اگر به آنها اجازه بدهید کمی کنترل اوضاع را به دست بگیرند، قدم بزرگی در شاد کردن‌شان برداشته‌اید. اجازه دهید خودشان لباس‌هایشان را انتخاب کنند. اجازه بدهید هفته‌ای یک‌بار انتخاب کنند که چه غذایی می‌خواهند بخورند. از آنها بپرسید دوست دارند به چه کلاسی بروند. به آنها فرصت تصمیم گیری بدهید و بعد ببینید چطور لبخند به صورت‌شان برمی‌گردد.

۶. حس می‌کنند شما به حرف‌هایشان گوش می‌دهید

بچه‌ها حس و درک بالایی دارند. حتی کودکان نوپا هم متوجه می‌شوند که شما با جان و دل به آنها گوش می‌دهید یا حواس‌تان پرت است و بدون توجه به آنها جواب می‌دهید. وقتی بچه‌ها حس کنند والدین واقعا به آنها گوش می‌دهند، بیشتر احساس نزدیکی و صمیمیت می‌کنند. همین موضوع باعث افزایش اعتماد به نفس کودکان و شادی آنها می‌شود. پس وقتی بچه‌ها حرف می‌زنند به آنها گوش بدهید. این شیوه، بهترین راه برای ایجاد ارتباطی صمیمی و صادقانه با کودک است و باعث می‌شود او شادتر باشد.

۷. کودکان شاد عشق بی‌قید و شرط را تجربه می‌کنند

بچه‌ها زیاد خراب‌کاری می‌کنند. به آنها می‌گویید روی مبل بالا و پایین نپرند ولی‌ گوش‌شان بدهکار نیست و به کارشان ادامه می‌دهند و بعد گریه می‌کنند. بچگی دوران آزمون و خطاست و آنها گاهی نیاز دارند چیزهای مختلفی را تجربه کنند. باید آنها را ببخشید و در هر صورت دوست‌شان داشته باشید.

وقتی بچه‌ها بفهمند والدین آنها را دوست دارند و هر اتفاقی که بیفتد از آنها پشتیبانی می‌کنند، کمتر خود را به دردسر می‌اندازند. با اعتماد به نفس بیشتری تصمیم می‌گیرند و می‌آموزند همه‌ی آدم‌ها ممکن است اشتباه کنند ولی همیشه می‌توانند اشتباه خود را اصلاح کنند.

وقتی بچه‌ها بدانند والدین‌شان در هر شرایطی کنارشان هستند، شادترند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/291-7-vyzhgy-kvdkan-shad.html

چگونه استعداد کودک خود را بشناسیم؟

چگونه استعداد کودک خود را بشناسیم؟ این سوالی است که برای خیلی از والدین پیش می آید.

بارها این جمله را شنیده ایم که می گویند من این رشته درسی و …را دوست نداشتم و خانواده ام من را مجبور کردند.

در صورتی که کشف و مدیریت استعداد فرزندانمان به خصوص در کودکی به عهده والدین است.

اما برخی از والدین بجای اینکه در مسیر شناخت استعداد فرزندشان باشند از روی عدم آگاهی او را به اجبار در مسیری قرار می دهند که برخلاف علاقه و استعداد کودک است.

اما چگونه استعداد کودک خود را بشناسیم و او را در مسیری سوق دهیم که شایسته تواناییها و ویژگیهای کودکمان می باشد.

مواردی که در ادامه خواهیم گفت تماما نکته های هستند که می تواند شما را در کشف استعداد کودکتان یاری دهد.

می توان استعداد بعضی از کودکان را از رفتار ها و حرکات آنها کشف کرد اما برخی دیگر ممکن است دارای استعداد پنهانی باشند.

که این استعداد پنهانی خودش را در قالب سوء رفتارها، پرحرفی کودک حتی گاه خیال بافی زیاد نشان می دهد.

چگونه استعداد کودک خود را بشناسیم:

1- داشتن علاقه به طبقه بندی کردن اشیاء و وسایل 

اگر دیدید که کودکتان به طبقه بندی اشیاء و وسایل علاقه شدیدی دارد و اینکار را با نظم خاصی انجام می دهد

این نشان دهنده ذهن متفکر، تحلیل گر و دقیق اوست و از نشانه های اولیه استعداد ریاضی و علوم او می باشد.

مثلا علاقه شدیدی به جفت کردن جوراب ها و یا کفش هایش دارد.

یا اسباب بازی هایش را براساس رنگ و یا شکلشان در یک ردیف می چیند.

چه بازی و یا فعالیتی در تقویت قدرت ادراک این کودکان موثر است؟

فعالیت و بازی های نظیر خانه سازی، لگو، پازل های مختلف و فعالیت های که شامل جفت کردن هستند

یا طبقه بندی اشیاء بر اساس  رنگ، شکل و اندازه و شمارش را با کودکتان انجام دهید. 

برای تقویت مهارت ریاضی کودک نیز فعالیت های زیر را انجام دهید:

-ازش بخواهید اعداد را از یک تا 10 بشمارد.

-وسایل خانه را دسته بندی کرده و از او بخواهید در دسته بندی آن کمک کرده و آنها را بشمارد.

-در خانه از او بخواهید به دنبال اشکال هندسی نظیر گردی – چهارگوش در وسایل خانه باشد.

-با کودکتان پازل، بازی های سه بعدی انجام دهید تا علاوه بر تقویت مهارت ریاضی، مهارت های حرکتی او نیز تقویت شود.

2- خیالباف بودن:

کودکان بخصوص در سن چهارسالگی به این توانایی می رسند که در ذهن خود چیزهای خارق العاده ای بسازند.

شروع می کنند به قصه گویی و پرداختن داستان های ساختگی، دوست شدن با شخصیت های خیالی

که این تصورات در این سن امری کاملا عادی و طبیعی است.

خیال بافی در کودک نشان دهنده قدرت خلاقیت اوست.

فعالیت های که می توان قدرت تخیل کودک را بیشتر کرد:

اگر این خیال بافی را از دریچه مثبت آن نگاه کنید میتوانید با انجام فعالیت های زیر در افزایش قدرت تفکر کودک کمک کنید:

-برای کودکتان زیاد داستان تعریف کنید و از او بخواهید که تمام شخصیت ها و مکان های توی قصه را در ذهن خود تجسم کند.

-داستانی را تا نیمه برای او تعریف کنید و از او بخواهید ادامه داستان را با توجه به قوه ی تخیل خود بگوید.

مورد دوم خیلی نقش مهمی در تقویت قوه ی تخیل کودک دارد.

-اجازه دهید نقاشی کند. 

با نقاشی، کودک تمام شخصیت های ذهنی خود را روی کاغذ نشان می دهد.

تمام احساس و عواطف خود، ناراحتی و تمام کمبود ها و ….را با نقاشی کردن بیان می کند.

در واقع نقاشی زبان تمام حالات روحی کودک است که از طریق آن، به شما می گوید.

3-پرحرفی کردن:

پرحرفی کودک نیز از داشتن قوه ی تخیل بالای اوست.

اگر کودک شما زیاد حرف می زند و سعی دارد که شما را در مورد موضوعی قانع کند و حرف، حرف خودش است، این کودک

دارای مهارت کلامی بالایی می باشد.

احتمالا در مدرسه نیز جز دانش آموزان پر حرف شناخته می شود.

این کودکان در دوران مدرسه تمایل دارند در فعالیت های هنری نظیر گروه های سرود، اجرای تئاتر و یا نمایش شرکت کنند.

اکثر افرادی که دارای مهارت کلامی بالایی می باشند دارای اعتماد بنفس بالایی نیز هستند.

احتمالا این کودکان در آینده مشاغلی را انتخاب می کنند که نیاز به مهارت کلامی بالایی داشته باشد.

نظیر شغل وکالت، رومه نگاری،مدیریت و …

شما اگر کودکتان این ویژگی را دارد سعی کنید آن را کشف و پرورش دهید تا در آینده باعث موفقیت او شود.

فعالیت های زیر مهارت کلامی کودک را افزایش می دهد:

-از کودک بخواهید قصه ای را برایتان تعریف کرده و با هم آن را به یک کتاب داستان تبدیل کنید.

-از او بخواهید در جلوی فامیل یا دوستانش شعر یا داستانی را بخواند.

مورد دوم، در تقویت مهارت ارتباطی کودک و همچنین رفع حس خجالت او کمک می کند.

-اگر کودک شما بر خلاف همسالانش کتاب های که نوشته هایش بیشتر از تصاویر باشد دوس دارد حتما برایش تهیه کنید.

-به ایده ها و نظراتش گوش کنید و تا جایی که امکانش هست آن ایده ها را عملی نمایید.

-از او بخواهید برای دوستانش نامه بنویسد.

-کودک خود را می توانید در کلاس های هنری نظیر آواز خوانی، نمایش نویسی، تئاتر و…ثبت نام کنید.

البته نباید این نکته را فراموش کنید که به موازات تشویق کردن برای انجام مهارت های کلامی، هنر خوب گوش دادن هم به او یاد بدهید.

4-دستکاری کردن:

کودک ممکن است ساعت ها در حال دست زدن به وسایل خانه باشد مثل برداشتن لیوان و جابه جا کردن آن،

خالی و پر کردن ظروف و ضربه زدن به آنها و …

به طور کلی هر چیزی که در سر راه کودک قرار گیرد او به آن دست می زند علت این امر هم کشف دنیای بیرونی خودش است.

دانشمند کوچک خانه بشدت علاقه دارد که کشف کند اشیا مختلف چگونه کار می کنند.

دوس دارد که اجزای وسایل مختلف را باز کند و آنها را تک تک بررسی کرده و عملکرد هر کدام را به شیوه خودش بشناسد.

وجود این ویژگی ها در یک کودک نشانده ی استعداد وی در انجام کارهای عملی است.

در آینده احتمال خیلی زیادی دارد که رشته های فنی و مهندسی مثل مکانیک، معماری و …را انتخاب کند یا حتی دانشمند و یا مخترع شود.

فعالیت های که می توان در این زمینه با کودکتان انجام دهید:

-تهیه اسباب بازی های که می توانند دستکاری کنند.

منظور از اسباب بازی های دستکاری، اسباب بازی های هستند که کودک در شکل گیری آن نقش دارد. مثل پازل ها یا بازی آب و شن که برای کودک بسیار جذاب است.

-در خانه با کودکتان کاردستی درست کنید.

مثلا می توانید از جعبه های کفش یا ظرف های یه بار مصرف غذا با هم یک کاردستی زیبا درست کنید.

-در صورت مشاهده اشکال مکانیکی در مکان های مختلف، آنهارا به کودکتان نشان دهید نظیر چراغ راهنمایی و رانندگی

-بازی های که باعث افزایش مهارت دست ورزی او میشود را انجام دهید نظیر خمیر بازی، گل بازی و سفال

-برایش اسباب بازی ابزار های مختلف را تهیه کنید نظیر چکش، اره، خط کش، آچار و …

-تهیه اسباب بازی های نظیر لگو و قطعات خانه سازی، تا کودک آنها را بارها بسازد و خراب کند. 

البته این کودکان به دلیل داشتن حس کنجکاوی زیاد، ممکن است به سمت هر وسیله خطرناکی مثل وسیله برقی بروند.

باید مراقبشان باشید تا در حین کشف دنیای اطراف خود اتفاق ناگواری برایشان نیافتد.

5- عدم س

اگر کودک دائما درحال حرکت است و دوس ندارد زیاد یکجا بنشیند این نشان دهنده علاقه او به فعالیت های حرکتی و جنبشی است.

فعالیت های حرکتی نظیر رشته های ورزشی، موسیقی و رقص می تواند زمینه های شغلی او در آینده باشد.

شما نیز باید به این کودکان فرصت انجام دادن این فعالیت ها را بدهید.

مثلا در کلاس ها ورزشی و یا در کلاسهای موسیقی ثبت نامش کنید.

فرصت آواز خواندن را بهشان بدهید و یا در کلاسهای آموزش حرکات موزون ثبت نامش نمایید.

6-داشتن علاقه ی شدید به انجام فعالیت های معماگونه

اگر کودک شما بازی با پازل ها را دوس دارد یا با دوستانش نقش های پلیسی را بازی می کند و بیشترین وقتش را صرف همچین فعالیت های می کند

یعنی علاقه شدیدی به شغل های نظیر کارآگاهی ، محقق ، باستان شناس و یا نویسنده داستان های جنایی و … در آینده دارد.

حتما برایش پازل های مختلف یا بازی های که محتوای معماگونه دارند تهیه کنید.

7-مسئول پنداشتن خود 

این کودکان دوس دارند در تمام بازی ها و فعالیت هایی که با دوستانشان انجام می دهند خودشان را مسئول دانسته و رهبر گروه باشند.

این کودکان معمولا بهترین عضو گروه هستند و دیگر اعضای گروه را ناخواسته به سمت خود جذب می کنند.

این کودکان اگر بخوبی کشف شوند و به درستی تربیت ، می توانند در آینده رهبر بزرگی برای جامعه خود

تجار سرشناسی در صنف خود و ت مدار کارکشته ای در سازمان خود شوند.

راهکارهایی برای تقویت مسئولیت پذیری در کودکان

– اجازه دهید که او کنترل تمامی فعالیت هایش را در دست گیرد و شما فقط نقش یک مشاور و راهنما را داشته باشید.

-به او مسئولیت پروژه های خانگی نظیر مرتب کردن اتاق یا وسایلش و…را بدهید.

-از او در زمینه های مختلف امور خانه یا مشکلاتی که وجود دارد م بگیرید و نظرش را بپرسید.

البته به کودک بیاموزید خوب گوش دهد و به نظر بقیه افراد نیز احترام بگذارد.

خودرای نباشد و در هر حالی از دیگران نیز م بگیرد.

چگونه استعداد کودک خود را بشناسیم؟ 

حتی اگر هیچ یک از این نشانه ها را در کودک خود مشاهده نکردید نگران نباشید.

همواره باید آماده کشف استعدادهای او باشید.

احتمال دارد با گذشت زمان یک ویژگی خاص و قابل توجهی از خود نشان دهد اگر حواستان باشد خیلی زود متوجه ویژگی های خاص فرزند خود می شوید.

حتی می توانید در این زمینه با افرادی که با کودک شما در ارتباط هستند م بگیرید. مثلا با مربی یا معلم کودکتان شاید آنها در حین درست کردن کاردستی و …متوجه استعداد و توانایی خاص فرزندتان شوند.

تمام نکات ذکر شده به شما کمک می کند تا پاسخ این سوال را که چگونه استعداد کودک خود را بشناسیم پیدا کنید.

رسالت شما والدین عزیز این است که تلاش کنید که استعدادهای کودکتان کشف و شناسایی شود و این استعدادها را در او پرورش دهید تا کودک شما در آینده به فردی موثر و مورد قبول جامعه تبدیل شود.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/287-chgvnh-astedad-kvdk-khvd-ra-bshnasym.html

چگونه می‌توان کودکان را حرف‌گوش‌ کن بار آورد؟

۸ فرمول برای اینکه کودکتان از شما حرف شنوی داشته باشد

اگر کودک‌تان دوست دارد، در خاک بازی کند و یا در آشپزی به شما کمک کند با حفظ و رعایت موارد ایمنی، به او آزادی عمل دهید تا استعدادهایش را بروز دهد. حتی تشویق کردن کودکان برای انجام یکسری کارها، به آن‌ها این باور را القاء می‌کند تا برای رسیدن به اهداف خود، باید به شما احترام بگذارند و نباید از خطوط قرمز‌ شما عبور کنند. 

معمولا والدین با کودکان و نوجوان‌هایی که به حرف‌هایشان اعتنایی نمی‌کنند، مشکل دارند. حتی در موارد حادتر این حرف گوش نکردن‌ها می‌تواند باعث مشاجره بین والدین با کودکان و نوجوانان شود. از این رو داشتن یک فرزند حرف گوش کن می‌تواند باعث آسوده خاطر شدن والدین شود. 

شاید شما نیز از آن دست والدینی باشید که دوست دارید، فرزندی حرف گوش کن داشته باشید. اما گا‌ها در این راه با مشکلاتی روبه‌رو می‌شوید؛ به طور مثال در پاره‌ای از اوقات کودکان و نوجوانان به ساده‌ترین درخواست شما نیز عمل نمی‌کنند و حتی دیده شده است که آن‌ها عکس آن چیزی که والدین از آن‌ها انتظار دارند را انجام می‌دهند. چنین رفتار‌هایی حتی می‌تواند باعث عصبانیت والدین و در نتیجه مشاجره بین آن‌ها و فرزندانشان می‌شود. در چنین وضعیتی بسیاری از والدین سعی می‌کنند از تمام تکنیک‌هایی که در این زمینه آموخته‌اند، استفاده کنند تا بتوانند فرزند خود را شخصی حرف گوش کن بار بیاورند، اما در بسیاری از مواقع چنین تکنیک‌هایی جوابگو نیست. والدیدن باید به فکر راه حل‌هایی باشند که بدون هیچ گونه تنشی این مشکل را به خوبی حل کنند، خوشبختانه روش‌هایی وجود دارد که والدین با پیاده سازی آن روی فرزندان خود می‌توانند آنان را افرادی مطیع و حرف گوش کن بار بیاورند. در ادامه این مطلب شما را با نکاتی آشنا می‌کنیم تا با پیروی از آن بتوانید کودکان‌تان را حرف گوش کن و مطیع بار بیاورید.

والدین در مورد تربیت کودکان مقالات و کتاب‌های زیادی می‌خوانند که در این بین راهنمایی‌هایی چون؛ استفاده از کلمه نه» در هنگام برخورد با کودکان و یا فرستادن کودکان به اتاق‌های‌شان برای تنبیه و حتی ایجاد یک مرز بندی سخت بین والدین و کودکان، آورده شده است. این تکنیک‌ها شاید در کوتاه مدت جوابگو باشند، اما به مرور زمان کودکان را خودمختار و سرکش بار می‌آورد. در واقع از چنین روش‌هایی نمی‌توان انتظار پوششی و کاربردی در دراز مدت داشت، از این رو باید به فکر راه حل کاربردی‌تر باشیم. جالب است بدانید کنترل کودکان با استفاده از گزینه نه» باعث می‌شود تا والدین در ادامه کار با شکست روبه‌رو شوند. چرا که استفاده از این گزینه نمی‌تواند پاسخگوی مناسبی برای کودکان امروزی باشد. در چنین شرایطی والدین باید بیاموزند تا فرزندان خود را با مهارت‌های جدید آشنا کنند تا با استفاده از آن مهارت‌ها بتوانند به کودکان بیاموزند تا مطیع و حرف گوش کن شوند.

کودکان را تشویق کنید و اجازه دهید خلاقیت‌شان را بروز دهند

اگر کودک‌تان دوست دارد، در خاک بازی کند و یا در آشپزی به شما کمک کند با حفظ و رعایت موارد ایمنی، به او آزادی عمل دهید تا استعدادهایش را بروز دهد. حتی تشویق کردن کودکان برای انجام یکسری کارها، به آن‌ها این باور را القاء می‌کند تا برای رسیدن به اهداف خود، باید به شما احترام بگذارند و نباید از خطوط قرمز‌ شما عبور کنند. البته پس از انجام هر کاری توسط فرزندتان به آن‌ها بیاموزید که محل مورد نظر را به خوبی تمیز کند. این احساس مسئولیت به او کمک می‌کند که در آینده کارهایش را به خوبی مدیریت کرده و از ریخت و پاش نیز جلوگیری کند.

درباره انتظارات خود با فرزندتان م کنید

والدین باید به شیوه‌ای با فرزند خود برخورد کنند که آن‌ها تصور اینکه که زور بالای سرشان است را نداشته باشند؛ به طور مثال والدین می‌توانند از فرزند خود بخواهند، هر روز که از مدرسه بر می‌گردد، پس از صرف غذا تکلیف خود را انجام دهد و سپس به سایر مسائل شخصی و بازی کردن بپردازد. چنین انتظاراتی به آن‌ها می‌آموزد که طبق چار چوب شما حرکت کنند، بدون آنکه تحت فشار روحی باشند. نباید از یاد برد که کودکان در مقابل تهدید، رفتار‌های پیش بینی نشده‌ای از خود بروز می‌دهند. از این رو والدین باید آن‌ها را در مسیر خود قرار دهند و حتی برای اینکه آن‌ها از وسایل بازی خود بهرمند شوند، مقرراتی برایشان وضع کنند تا به مرور زمان خودشان را با قانونی که برایشان لحاظ شده وفق دهند، بدون آنکه مجبور باشند کاری انجام دهند.

با کودکان خود سازگار باشید

برخی از کودکان دوست دارند، وقتی از مدرسه به خانه بر می‌گردند، کمی استراحت کنند. والدین نباید با این درخواست کودک خود مخالفت کنند؛ چرا که امتیاز دادن به کودکان، به والدین این امکان را می‌دهد تا برنامه‌های خود را به درستی بر روی فرزند خود پیاده کنند. به طور مثال وقتی آن‌ها دوست دارند بازی کنند، ابتدا از آن‌ها بخواهید تا تکالیف‌شان را به خوبی انجام دهند و در صورت تایید به بازی بپردازند. این کار به آن‌ها می‌فهماند که در صورت انجام دادن وظایف خود بهتر می‌توانند از سایر امتیازات همچون نگاه کردن به تلویزیون، بازی کردن و سایر امکانات تفریحی بهره ببرند. والدین باید توجه داشته باشند که در امتیاز گیری از کودکان باید کاملا جدی باشند. چرا که اگر کودکی این موضوع را جدی نگیرد، چنین روشی دیگر به کارشان نخواهد آمد. سازگاری بین فرزندان و والدین باعث می‌شود تا آن‌ها بهتر بتوانند با هم کنار بیایند.

والدین باید آرامش خود را حفظ کنند

به طور طبیعی وضع مقررات می‌تواند باعث تنش جزئی بین والدین و فرزندان شود. از این رو در چنین شرایطی والدین باید آرامش خود را حفظ کنند. والدین باید انتظارات خود را بدون عصبانیت و یا فریاد کشیدن از کودکان خود بخواهند. هر گونه عصبانیتی می‌تواند با ایجاد ترس و دلهره در بین کودکان باعث شود تا آن‌ها از روی اجبار دست به اطاعت شما بزند و این امر در دراز مدت نمی‌تواند ماندگاری داشته باشد. والدین در اجرای برنامه خود باید ممارست نیز داشته باشند؛ چرا که نهادینه کردن هر مورد و یا قانونی می‌تواند زمان بر و گا‌ها حوصله بر نیز باشد. حال اگر طرف حساب کودکان باشند، شاید این کار بیشتر از زمان عادی وقت‌تان را بگیرد.

در پاره‌ای از مواقع به آن‌ها حق انتخاب بدهید

کودکان با توجه به شرایط سنی خاصی که دارند؛ همواره زیر نظر والدین هستند. اما این امر نباید دلیلی شود که والدین در تمامی موارد جای آن‌ها تصمیم بگیرند. تصمیم‌گیری والدین در موارد بسیار ناچیز کودکان آن‌ها را سرخورده بار می‌آورد. به طور مثال والدین می‌توانند در انتخاب رنگ پیراهن و حتی طرح کفش از آن‌ها م بگیرند که کودکان، کدام نوع رنگ را بیشتر می‌پسندند. چرا که اجبار در هر موردی روی فرزندان نمی‌تواند باعث خوب تربیت شدن آن‌ها شود. بلکه با سرخوردگی‌ای که ایجاد می‌شود، آن‌ها را سرکش بار می‌آورد. در مورد انتخاب کودکان سعی کنید، معایب و مزایای انتخاب‌شان را به خوبی برای آن‌ها شرح دهید تا بهترین انتخاب را داشته باشند. چنین احترام گذاشتنی به کودکان باعث می‌شود تا آن‌ها نیز متقابلا به والدین احترام گذاشته و بیشتر به فکر گوش دادن حرف‌های آن‌ها باشند.

برای فرزندتان بیشتر وقت بگذارید

درست است که والدین با توجه به مشکلات زندگی و مشاغلی که دارند، نمی‌توانند وقت زیادی را برای فرزندان خود صرف کنند. اما این امر نباید دلیلی شود تا شما وقت کافی برای پرسیدن نیاز کودک‎تان نداشته باشید. هر پدر و مادری باید مقداری از وقت آزاد خود را در اختیار فرزندشان قرار دهد تا ارتباط عاطفی آن‌ها با فرزندشان باعث شود که ارتباط شان محکم‌تر شود. معمولا کودکان با کسانی که ارتباط کمتری دارند، رابطه عاطفی خوبی نمی‌گیرند. از این رو ممکن است؛ در برابر درخواست‌هایشان مقاومت کنند. پدر و مادر باید با فرزند خود رابطه دوستانه داشته باشند تا کودکان بتوانند اعتماد بیشتری به آن‌ها داشته باشند و راحت‌تر بتوانند با آن‌ها تعامل داشته باشند.

والدین باید شنونده خوبی باشند

هنگامی که فرزند شما چیزی در مورد افکار، احساسات، ایده‌ها و یا حتی کار‌های روزمره خود می‌گوید، باید شنوده خوبی باشید و به آن‌ها توجه کنید. معمولا کودکان از اینکه بخواهند چیزی را برای والدین خود تعریف کنند، بسیار هیجان زده می‌شوند. کودکان با توجه به تفکراتی که دارند با شما صحبت می‌کنند. از این رو اگر به آن‌ها احترام نگذارید، ممکن است آن‌ها در قبال درخواست شما مقابله به مثل کنند. چرا که احترام نگذاشتن به حرف‌هایشان و گوش ندادن به آن‌ها می‌تواند کودکان را نسبت به شما دلسرد کند. از این رو والدین برای اثبات دوست داشتن خود باید حرف‌هایشان را به خوبی گوش کنند و حتی در پاره‌ای از مواقع در مورد حرف‌هایی که می‌زنند، سوالاتی نیز مطرح کنند تا فرزندان‌شان اشتیاق بیشتری برای صحبت کردن با والدین داشته باشند. گوش دادن به حرف‌های کودکان می‌تواند اعتماد به نفس آن‌ها را بالا ببرد. از یاد نبرید کودکان با اعتماد به نفس بالا می‌توانند انتخاب‌های هوشمندانه‌تری انجام دهند و راحت‌تر با مشکلات زندگی کنار بیایند.

توجه به استعداد‌های مخفی کودکان

والدین باید به این نکته توجه داشته باشند که در پاره‌ای از اوقات کودکات در یک امر به خصوص استعداد خاصی دارند. اگر چه ممکن است، این استعداد امر پسندیده‌ای نباشد. اما والدین با کنترل و هدایت کودکان خود می‌توانند این گونه استعداد‌ها را در مسیری درست قرار داده و باعث رشد کودکان خود شوند. والدین نباید با برخی از رفتار‌های کودکان خود به طور مثال باز کردن اسباب بازی، به صورت جدی برخورد کنند. بلکه باید به آن‌ها این فرصت را بدهند تا بتوانند با دنیای بیرون خود بیشتر آشنا شوند. وقتی کودک در کنار والدین خود بتواند استعدادهایش را بروز دهد، بی‌شک اعتماد وی نسبت به والدینش بیشتر خواهد شد. چنین بازخورد‌هایی می‌تواند احترام بین دوطرف را بیشتر کند و در نتیجه کودکان بیشتر از قبل به حرف والدین خود گوش می‌دهند.

توجه:
شما میتوانید اخبار ومطالب بیشتر را در مورد نوزاد، کودک و فرزند دلبندتان در سایت دکتر احمد شاه فرهت دنبال کنید
همچنین میتوانید رزرو نوبت دکتر احمد شاه فرهت را به راحتی از طریق قابلیت رزرو اینترنتی نوبت در گهوارک انجام دهید.

https://gahvarak.com/blog/281-chgvnh-mytvan-kvdkan-ra-hrfgvsh-kn-bar-avrd.html