گاهی وقتا ترجیح میدم اسم بعضی آدمارو حتی توی ذهنمم تکرار نکنم. اونقدر به این فراموشی ادامه بدم و بدم و بدم که نه نامی ازشون بمونه، نه یادی، نه نشونی.
اینروزا سختترین روزای زندگیمه. چه بسا از سختترهم سختتر. ولی کسایی که اینروزا کنارم میمونن فراموشم نمیشه. کسایی که دارن اینروزامو تحمل میکنن یادم نمیره، یه روز بدجور براشون جبران میکنم.
شاید اگه اینروزا هرکس به جای من بود حتی دیگه درسم نمیخوند. پامیشد و این چند سوای زندگیشو میرفت عشق و حال دنیا که چیزی تو دلش نمونه. ولی من باقدرت می ایستم دوباره. حتی این مشکل هم نمیتونه انگیزمو ازم بگیره. حداقل پیشوند خانم دکتر رو قبل از اسمم ببینم که آرزو به دل از دنیا نرم. دیشب زنگ زدم به بابا و گفتم ازت اجازه میخوام بعد از محرم و صفر، توی روز تولدم بی سر و صدا با محمد عقد کنیم و یه مدت کوتاه بعدشم ازدواج. نذار اینم به دلم بمونه.
اینروزا دلم نمیخواد زیاد کسیو ببینم. دلم نمیخواد کسی بهم وابسته بشه. دلم نمیخواد کسی اذیت بشه. فکرکنم حدودا از دوماه دیگه که جواب صددرصدو بگیرم درمان شروع میشه. ولی من از پا نمیفتم. نمیذارم به دلم بمونه. من باید تجربه شیرین این احساس قبولی رو کنم بعد از این دنیا برم.
شکسته شدن بابامو دارم به چشم میبینم. ذره ذره آب شدنشو دارم با تمام وجودم احساس میکنم. خدایا، مواظب بابام باش. از اون خونواده سه نفره اگه یه نفر موند، اون یه نفر هلاک میشه. دیگه چجوری میخوای امتحانمون کنی؟.
آره. حلالیتم الکی نبود. الهام نبود. یه واقعیت تلخه. واقعیتی که اینروزا از پا درم آورده و نابودم کرده.
لطفا برام دعا کنید.
یه ,دلم ,اینروزا ,بدم ,نمیخواد ,ولی ,دلم نمیخواد ,به دلم ,یه نفر ,بدم و ,دلم بمونه
درباره این سایت